Bize ýrs-i peder ne servet ü ne câh kalmýþtýr..
Þu’ûn-ý hikmete karþý bir eyva’llâh kalmýþtýr..
Babamýzdan miras büyük bir servet yahut makam kalmadý bize. Ama bütün bunlardan daha kýymetli, Hakk’ýn hikmet tecellilerine karþý elimizde bir Eyva’llah kalmýþtýr.(Demiþ Sultan Veled) Benim de sýkça kullandýðým “Eyva’llah”ý duyunca ‘Bayburtlu Yusuf’tan bu beyt döküldü dudaklarýmdan. Hem “Eyva’llah’ý yok” kimseye Yusuf’un hem de “Eyvallah diye karþýlar güzellikleri olduðu gibi kötülükleri de.
***
Vay gidi Yusuf.
O tek kelimeyle nasýl yazdýn koskoca bir destaný bir kaç saniyede ya hû..
Yusuf’a bakýnca kendimi düþündüm bir an.
Ben de sýkýþýrým bazen. Kelimeler kifayetsiz gelir. Ýþte o zaman sarýlýrým ipine “Eyva’llah”ýn.
O eyva’llah ki bazen can simidi olur batmaktayken suyun dibine, bazen su olur kurumuþ dudaklarýma çölün ortasýna.
Çünkü bize kalan tek miras bu. Hakk’tan geleni “Eyva’llah” ile karþýlamak.
***
Yusuf’un önüne çýkan o kibir budalasý kadýnýn bir sebebi yok mu?
O istihza ile kaydettiði videoyu sosyal aðlara koyarken, küçük gördüðü Yusuf’un bir kaç saat içinde kendisini de yutacak bir deve dönüþebileceðini bilse hiç yapar mýydý?
Çok kýzdýk deðil mi o oturduðu kibir kulesinde enaniyet saltanatý süren kadýna.
Biliyor musunuz peki ismi ne? Yusuf’u biliyor musunuz peki?
Kimse bilmez Adnan Menderes’in ipini çeken celladýn adýný.
Tarihe Menderes geçmiþtir.
***
Yusuf’un giderken söylediði o son “Eyva’llah” var ya.
Ýþte o sadece Hakk’tan geleni tevekkülle kabulleniþin “Eyva’llah”ý deðildi.
Neydi biliyor musunuz?
Ayný günün gecesine bir erken “Eyva’llah”tý. O an bilmiyordu ama bir anýna dünyalarý vereceði Recep Tayyip Erdoðan, o gece alnýndan öpecekti onu.
Ona bu tuzaðý kuran kibirli kadýnýn yöneticisi olduðu parti tarafýndan bile “biz tanýmýyoruz böyle birini” dedikleri sýrada, bütün Türkiye Yusuf’u konuþuyordu.
O eyva’llah iþte buydu.
Allah’tan rýzk isterken sofralarýna konan kudret helvasý ve býldýrcýn etine hamdetmeyip ‘bu sofrada soðan, sarmýsak yok’ diyenlerin anlayabileceði bir þey deðildir bu.
***
Biz Eyva’llah diyerek çýktýk yola.
Yolda gördüklerimizi “Eyva’llah” diye karþýladýk.
Her türlü kötülüðe “Eyva’llah” çektik.
Gelen geldi “Eyva’llah”ýyla gidene de kimse dur demedi.
Yusuf þöyle bir döndü baktý ya “Eyva’llah abla” demeden önce.
Hepimiz döndük baktýk bir kaç saniye.
Yusuf çýktý ya bahçe kapýsýndan dýþarý.
Kimse kalmadý iþte o zaman o bahçede.
Eyva’llah...
