Þampiyonluða oynayan takýmlarýn tamamý, sýrt sýrta dayanmýþ sayýlýr. Bu tablo içinden “Ýlla da þu takým þampiyon olur” diyen olursa; tamamen sallama taktiði ile gidiyor demektir. Bunun önceden tahmini olmaz.
G.Saray maçýný bitirmiþ, ertesi gün bekliyor; bir bakmýþ, kendini lider görüyor. Baþakþehir kazansa ne olacaktý? Avucunu yalayacaktý...
Bir keresinde, ligdeki son maçýný oynamýþ, 90 dakikayý tamamlamýþ, üstelik de yenmiþ ama, ne durumda olduðunu bilmiyordu. Sahanýn ortasýnda 16 dakika F.Bahçe maçýnýn bitmesini beklediler de, öyle þampiyonluk sevincini yaþadýlar. Türkiye’de bu iþler pamuk ipliðine baðlýdýr. Bazen rüzgara göre deðiþir, bazen þikeye göre deðiþir, bazen federasyona göre deðiþir. Araya rufailer karýþýr. Ne olacaðýný, anca olduðunda görürsün.
***
Ýþin tuhafý; bizde tahmin yapmýyorlar, hüküm veriyorlar. Kimileri G.Saray, F.Bahçe, Beþiktaþ þampiyon olur dediðinde; sanýrsýnýz ki, bunu senetle/sepetle garantiye almýþlar gibi, kesin bir üslupla söylüyorlar. Taraftarýn bunu söylemesi, duygusal olarak doðaldýr da; yorumcu tayfasýnýn neredeyse yüzde yüzlük bir üslup kullanmasý tuhaf...
Çünkü kimse, iþin sonunda “Söylediðin takým þampiyon olmadý” diye hesap sorma formatýnda deðil... Söyleyen söylediði ile kalýyor. Nasreddin Hoca gibi, “Ya tutarsa” diye göle maya çalýyorlar.
Tutmadýðýnda, utanan var mý? Yok!
***
F.Bahçe son maçlarda “Takým Oyunu” oynama konusunda zaten mesafe alýyordu, Baþakþehir mücadelesinde tavan yaptýlar. Sarý-Lacivertliler’de toparlanma var.
G.Saray maçlarýný kazanýyor ama, ikinci yarýlarda sürekli çuvallayan, etkisini ve temposunu düþüren bir görüntü içinde...
Beþiktaþ’ýn daha kompakt bir oyun yapýsý var. Ama “Ayný kalmak” konusunda sürekli med-cezir yaþýyorlar. Biri diðerinden eksik, ama öbürü berikinden fazla deðil.
Baþakþehir, “Þampiyon olursak, futbolcular fiyat arttýrýr” endiþesiyle; þampiyonluðu istemiyor bile olabilir.
Kafam karýþýk.
Ne olur; “Kim þampiyon olacak?” diye beni yormayýn. Zaten söyleyenler de, kafadan atýyor.
