Şampiyonluğa oynayan takımların tamamı, sırt sırta dayanmış sayılır. Bu tablo içinden “İlla da şu takım şampiyon olur” diyen olursa; tamamen sallama taktiği ile gidiyor demektir. Bunun önceden tahmini olmaz.
G.Saray maçını bitirmiş, ertesi gün bekliyor; bir bakmış, kendini lider görüyor. Başakşehir kazansa ne olacaktı? Avucunu yalayacaktı...
Bir keresinde, ligdeki son maçını oynamış, 90 dakikayı tamamlamış, üstelik de yenmiş ama, ne durumda olduğunu bilmiyordu. Sahanın ortasında 16 dakika F.Bahçe maçının bitmesini beklediler de, öyle şampiyonluk sevincini yaşadılar. Türkiye’de bu işler pamuk ipliğine bağlıdır. Bazen rüzgara göre değişir, bazen şikeye göre değişir, bazen federasyona göre değişir. Araya rufailer karışır. Ne olacağını, anca olduğunda görürsün.
***
İşin tuhafı; bizde tahmin yapmıyorlar, hüküm veriyorlar. Kimileri G.Saray, F.Bahçe, Beşiktaş şampiyon olur dediğinde; sanırsınız ki, bunu senetle/sepetle garantiye almışlar gibi, kesin bir üslupla söylüyorlar. Taraftarın bunu söylemesi, duygusal olarak doğaldır da; yorumcu tayfasının neredeyse yüzde yüzlük bir üslup kullanması tuhaf...
Çünkü kimse, işin sonunda “Söylediğin takım şampiyon olmadı” diye hesap sorma formatında değil... Söyleyen söylediği ile kalıyor. Nasreddin Hoca gibi, “Ya tutarsa” diye göle maya çalıyorlar.
Tutmadığında, utanan var mı? Yok!
***
F.Bahçe son maçlarda “Takım Oyunu” oynama konusunda zaten mesafe alıyordu, Başakşehir mücadelesinde tavan yaptılar. Sarı-Lacivertliler’de toparlanma var.
G.Saray maçlarını kazanıyor ama, ikinci yarılarda sürekli çuvallayan, etkisini ve temposunu düşüren bir görüntü içinde...
Beşiktaş’ın daha kompakt bir oyun yapısı var. Ama “Aynı kalmak” konusunda sürekli med-cezir yaşıyorlar. Biri diğerinden eksik, ama öbürü berikinden fazla değil.
Başakşehir, “Şampiyon olursak, futbolcular fiyat arttırır” endişesiyle; şampiyonluğu istemiyor bile olabilir.
Kafam karışık.
Ne olur; “Kim şampiyon olacak?” diye beni yormayın. Zaten söyleyenler de, kafadan atıyor.
