CHP Ýstanbul Ýl Baþkaný Canan Kaftancýoðlu’nun iftar sofrasýnda çekilmiþ bir fotoðrafý var, sosyal medyada dolaþýyor. CHP’nin mevcut Ýstanbul adayý, CHP’nin 24 Haziran Cumhurbaþkaný adayý ve halktan insanlar olduðunu sandýðým bir grupla birlikte, üzerinde iftar kumanyalarý bulunan bir masanýn etrafýna dizilmiþler. Görmüþsünüzdür illa.
Diðerleri gibi Kaftancýoðlu da açmýþ ellerini, dua ediyor görünüyor.
Oruç tutar tutmaz, Allah’a inanýr inanmaz, dua eder etmez, bizi ilgilendirmez. Hadi, CHP’lilerin kliþe deyiþiyle ifade edelim “O iþ Allah’la onun arasýnda, bize göstermesi gerekmez”.
Lakin tersi ise inanç durumu, bunu da göstermesi gerekmez. Yani oruç deðilse oruçmuþ gibi yapmasýna gerek yok. Ýnanmadýðý Allah’a dua ediyormuþ gibi yapmasý saçma. Ki “Ýnandýðýnýz Allah’ýnýz sizin de belanýzý versin” þeklinde bir sosyal medya beyaný var kendisinin.
Kanaatimce zorlamasýn hiç kendini. Nasýl inanýyorsa öyle yaþasýn. Ýnanmýyor olduktan sonra eþiyle Ramazanda domuz yemesinin de mahsuru yok. Neticede Ýslam’da “Senin dinin sana, benim dinim bana” özgürlüðü var. Sorun yok.
Sorun, inandýðýnýz þeyi geçici olarak yapmayýp inanmadýðýnýz þeyi bir menfaat elde etmek için yapmanýzda. Karþýnýzdakileri yanýltmak için yapmanýzda. Dolandýrýcýlýk yapmanýzda yani!
Rahat olun, neyseniz o olun.
Bunu terör seviciliði konusunda yapabildiniz ayrýca. PKK kurucularýndan Sakine Cansýz için “terörist deðil devrimci” dediðiniz eski görüþünüz sorulduðunda, daha yakýn zamanda (31 Mart sonrasýnda) “ben hiç deðiþmedim, fikirlerim de partimin görüþleriyle çeliþmiyor” diyebilmiþtiniz mesela.
Ýþte böyle net olun. Þimdi neden ayný yüreklilikle açýklamýyorsunuz gerçek fikrinizi? Seçimlerin geçmesini mi bekliyorsunuz? Neyin hesabýndasýnýz? Dindar muhafazakar seçmeni yanýltabildiðiniz kadar yanýltmanýn ve oylarýný aldýktan sonra maskesiz yüzünüzle ortaya çýkmanýn mý?
***
Canan Kaftancýoðlý’nun þahsýnda CHP’nin bu mevzularda þüpheli bulunmasýnýn elbet çok somut bir sebebi var. Kuruluþundan bu yana süregelen yerleþik bir tutumu var çünkü Cumhuriyet Halk Partisi’nin. Halka ve halkýn deðerlerine yönelik hoyrat bir tutumu, kötü bir sicili var.
Dinle, dinin görünümleriyle, uygulamalarýyla on yýllar boyu kavga etti CHP. Varlýk gerekçesini bunun üzerine kurdu. Kendi katý laiklik anlayýþýný herkese dayattý. Kendini halký bu iþlerin neferi saydý.
O yüzden dindar insanlarýn anayasa tarafýndan güvence altýna alýnmýþ temel hak ve özgürlükleri CHP’lilerin, TBMM grubunun, CHP çevrelerinin öncelikli hedefi oldu hep.
Meclis’te baþörtülü milletvekili kovalamak, üniversite öðrencilerini ikna odalarýna alýp psikolojik iþkence yapmak, anfilerden baþörtülü öðrenci, kamu kurumlarýndan memur attýrmak. Okulunu bitirmek için peruk takmaya mecbur kalmýþ genç kýzlarýn baþlarýndan peruklarýný çekiþtirmek.
Ýmam hatip lisesi öðrencilerinin katsayýsýný düþürerek imam ve hatip dýþýnda bir þey olma ihtimalinin önünü kesmek. Kýlýk kýyafet yasaklarýný kaldýran düzenlemenin iptali için Anayasa Mahkemesine koþmak… Bunlar yakýn dönem CHP icraatlarý.
Biraz geriye gidersek ezanýn Arapça okunmasýný yasaklamak, köy köy dolaþýp vatandaþýn elindeki Kuran’ý Kerimleri toplatmak, camileri depoya çevirmek gibi iþlerin altýndan hep CHP çýkar.
Nitekim bu kafa düne kadar da sürmüþtür.
Ama bugün CHP’liler camiden çýkmýyor! Kendi ifadeleriyle aktaralým, Muharrem Ýnce gibi her gün Cuma namazý kýlýyor, Ekrem Ýmamoðlu gibi her akþam 60-70 ayrý yerde iftar açýyor.
Ne oluyor? CHP’nin halka açýlma politikalarýnýn izlediði seyri bilmemize raðmen þu olup bitenlerin CHP’nin halka açýlma çabasý olarak okumak mümkün deðil. Olsa olsa halkýn oyunu CHP’ye açmak denebilir en hafif yorumla.
Makyevilizmin “amaca giden her yol meþrudur” anlayýþý yani. Zafer elde edene, amaca ulaþana, seçmenin oyunu alana kadar dindar seçmenin arasýna sýzmak, onlardanmýþ gibi görünmek. Takiye yapmak yani.
