Daha maçýn üçüncü dakikasýnda Konya’nýn attýðý gol; bundan 40 yýl önce verilen modasý geçmiþ ofsayt kararlarýný andýran bir benzerlikle, iptal edildi.
Aslýnda hakem golü vermiþ, hatta santraya doðru yönelmiþti. Ama Karius peþinden koþup, Aydýnus’u omuzundan eliyle dürterek; “Önümde rakipten biri vardý. Görüþ alanýmý kapattý” uyarýsýný yaptý. VAR’a öyle gidildi ve gol geçersiz sayýldý. Buna katýlmýyorum...
Evet Miloseviç þutunu atarken, bir Konyalý Karius’un önündeydi. Ama ne topa, ne kaleciye hamlesi vardý... Aksine toptan kaçtý. Günümüzdeki anlamýyla, tamamen pasif ofsayttý. Kalecinin 15 metre önünde, “Görüþü engelledi” gerekçesini kabul etmiyorum. Güzelim gol heba edildi. 70’li yýllara geri döndük.
***
Oysa Konyaspor, yaþadýðý sýkýntýlý günleri üzerinden uzaklaþtýrmak istercesine; maça istekli ve tempolu baþladý. Beþiktaþ bu baskýdan bir süre sarsýldý. Hatta devre sonuna kadar, tam anlamýyla kendine gelemedi. Bu yüzden, Diaby ve Burak”ýn auta giden vuruþlarý dýþýnda, sonuç alýcý aný da yoktu.
Beþiktaþ, (Dorukhan eksikliði dýþýnda) artýk neredeyse ideal kadrosuyla mücadele verdiði dün geceki maçta; bilinen ve beklenen kalitesinde deðildi. Vasatlýðýný açýklayacak mazereti yok...
***
Ýkinci yarý baþladýðýnda bile... Konya’nýn ataklarý; hem teknik, hem estetik, hem de stratejik açýdan daha ön plandaydý. Gökhan Gönül, rakibin bazý kritik hücumlarýnda “Hayat öpücüðü” sayýlacak son hamle müdahaleleri oldu. Beþiktaþ duruma hakim olmakta zorlanýyordu.
Konyaspor, ceza sahasýna yaptýðý ortalarda topu hep Beþiktaþlýlara niþanladý. Bir anlýk savunma hatasýyla da, maçý Beþiktaþ’a kaptýrdýlar. Kendi düþen aðlamaz!
