Bu sezon Galatasaray taraftarý için çok zor geçiyor. Galatasaraylýlar ne yönetimden, ne federasyondan, ne hakemlerden, ne de basýndan memnun. Onlarý haklý kýlacak nedenler de yok deðil. Yönetim dendiði zaman ortalýkta bir tek Albayrak var. Baþkan sadece demeç veriyor, söylediklerinin büyük bir çoðunluðu da taraftarlarca kabul görmüyor.
Taraftara fanatik demek Galatasaray’ý bu kadar sevmeyin demek anlamýna geliyorsa, bunu Sarý-Kýrmýzýlý renklere gönül vermiþ hiç kimse kabul etmez. Kulüplerini ne kadar seveceðine taraftar kendi karar verir. Dahasý kulübün yönetiminde hiçbir söz sahibi olmayan taraftar, her yýl akýttýðý milyonlarla kulübü ayakta tutan en önemli güçtür. Taraftara kulak vermeden, istekleri doðrultusunda bazý giriþimlerde bulunmadan elitist bir yaklaþýmla onlarý yok saymak kimseye bir þey kazandýrmadýðý gibi Galatasaray’a da çok þey kaybettirir.
Bu yýl Galatasaraylýlar biraz da haklý bir paranoyaya kapýldý. Federasyonun hele federasyon baþkanýnýn geçmiþ eylemleri göz önüne alýnýrsa, en hafifinden kulübe biraz mesafeli olduðunu söylemek mümkün. Bu “mesafeyi” kimi hakemler de anlamýþ olacak ki, Galatasaray aleyhine ancak fahiþ olarak tanýmlanabilecek müthiþ hatalar yapýyorlar. Bütün bunlar bir araya gelince, Duygun Yarsuvat’ýn son demeçleri göz önüne alýnýnca, taraftarýn sýkýntýlý olmasýný anlamak kolay.
Galatasaray birbiri ardýna zor dönemeçlerden geçiyor. Son Akhisar galibiyeti biraz olsun moral verdi. Ancak cuma akþamý oynanacak Konyaspor maçýnýn farklý kazanýlmasý þart. Prandelli’nin “tekniksiz” direktörlüðü sürecinde Galatasaray farklý yenilgiler aldý. Hatta Hamza geldiðinde Galatasaray eksi averajdaydý. Hamza ile birlikte takým toparlandý, özgüvenini kazandý. Ama son iki yýlýn tek devre futbol oynama alýþkanlýðý bir türlü geçmek bilmedi.
Mayýstaki seçimler Galatasaray için çok önemli. Emanet yönetimden kurtulmanýn yaný sýra, kulübü üç yýl boyunca mali anlamda da derleyip toparlayacak bir heyetin iþ baþýna getirilmesi þart. Bunun için de var olan adaylar arasýnda Dursun Özbek öne çýkýyor.
