Çocukluðum hariç hayatýmda en uzun süre yaþadýðým evden taþýnýyorduk. Kolay toparlanýrdým ama bu sefer ne çok þey biriktirmiþim.
Hayat, hele de Ýstanbul, insana büyük sözlerini bir güzel küçük lokmalar haline getirip yutturuyor. Ben miydim Kerem okula baþladýðýnda “Çocuklarýmýn okula yürüyerek gidip gelmesini istiyorum. Öyle trafikte, saatlerce serviste bekleyen bebelere yazýk!” diyen? Evet, bendim. Kerem’in dört yýl, Elvan’ýn hazýrlýk da dahil iki yýl bu keyfi yaþadýðý da doðru. Ama gelgelelim okullarýný deðiþtirince olanlar oldu. Son üç ayda hiç girmediðim kadar çok boþ eve girip istenen kiralarý duyunca sayýsýz kere “Yok artýk, buraya mý?” dediðim oldu. Ve, yolu çocuklara, kirasý bütçemize uygun bir evi bulamadýk gitti. Hal böyle olunca mesafeyi biraz daha kýsaltalým hiç olmazsa, bizim de iþe gidip geliþlerimizi kolaylaþtýracak bir yer seçelim deyip optimum bir sonuca vardýk. Lakin önceki taþýnmalarýný güle oynaya yapan ben, bu sefer ‘bi durdum’. Paket yapmak da zor geldi, kolileri doldurmak da. Burasý, parantez dýþý bilgi vermenin tam yeri. Çocukluðum hariç hayatýmda en uzun süre yaþadýðým -dört yýl, iki ay- evden taþýnýyorduk. Yani öyle-böyle deðil benim taþýnma alýþkanlýðým. Kolay derlenir toparlanýrdým. Bu sefer ne çok þey biriktirmiþim, “Þunu filancaya ver, bunu at, bunu gönder!” diye ayýrdýðýmýn haddi hesabý yok. Hele de kitaplar!
Bir yere ait olma
Ben ki kitap konusunda çok hassasým vardýðým nokta þu oldu: “Kitaplýðýnda daima görmek isteyeceðim, elinin sýk sýk uzanýp gittiði, okuduðun kitaplarýn haricindekileri baþkalarý da okusun, onlara ulaþsýn diye paylaþ.” Ýlk iþim yýllarca kolilerin içinde duran dergileri bir yerlere ulaþtýrmak oldu. Kerem ve Elvan’dan da bu konuda bir düzenleme yapmalarýný rica ettim. Onlar da kendi kitaplýklarýna el attý. Henüz tam bir sonuca ulaþamadýk ama azimliyiz!
Bu arada taþýnma sýrasýnda sýkça ‘bir yere ait olma, ayný mahallede büyüyüp yaþlanma’ üzerine de düþündüm. Özellikle de uzun yýllara dayalý mahalle kültürünün sarýp sarmalayan izlerini gördüðüm semtlerde içim biraz cýz etti. Ne yazýk ki bizim deneyimleyemediðimiz bir kültür bu. Kerem ve Elvan için de azýcýk üzülüyorum açýkçasý. Ama onlar bir saat 15 dakika yerine 35 dakikada okula gitmekten hayli memnun. “Sizinki de ölümle korkutup sýtmaya razý etmek olmuþ” dediðinizi duyar gibiyim. Evet, biraz öyle oldu. Þimdi “Yeni ülkeler bulamayacaksýn, bulamayacaksýn yeni denizler” diyen Kavafis’in Kent þiirini bulup okumak hem ruhumu hem bedenimi dinlendirmek için biraz mola vereyim. Fakat o kitap, hangi kolideydi?
Annenin Ajandasý
Ýlk oyuncak unutulmaz
Bebeklerin ilk oyuncaðý deyince akla gelen çýngýrak oluyor. Renk ve ses algýsýný artýran bu oyuncaklar bebeklerin tutma becerilerini de geliþtiriyor. Suavinex’in Galaxy Çýngýrak’ý da farklý renk ve ses çeþitleriyle, bebeklerin geliþiminde rol oynuyor. Oyuncaklarýn BPA içermediði ve poliamide malzemeden üretildiði belirtiliyor.
Mutluluk anlarý hep sürsün
Molfix, yenilenen ürün özelliði Comfort Fix’in anatomik yapýsý, esnek yan bantlarý, cilde uyumlu üst yüzeyi ve emici performansýný bebekler ve anneleriyle buluþturuyor. Bebeðe hareket özgürlüðü saðladýðý belirtilen ürünün, emiciliðiyle sýzýntýlara karþý tam koruma vadediyor. Böylelikle bebekler, keþfediyor, araþtýrýyor, daha mutlu yetiþiyor.
