Dedi ki;
Tasmalýlar vardý, kurtardýk onlarý...
‘Yok artýk!..’ dedim..
‘Can’lý dinliyordum, konuþmayý...
‘Can’ým sýkýldý...
Resmen ortaya kemik atmýþtý!..
Dedim ki, kimse gelmez bu kemiðe..
Ama geldiler!..
‘Vay, bu bana mý?!..’ diyen tasmalýlar ortaya çýktý!..
Adres.., pardon kemik bulmuþtu yerini!...
Varmýþ mebzul miktarda tasmalý, demek ki!..
‘O zaman normaldir’ dedim, zira, bulmuþlardý ‘Cân’ým kemiði...
Onlardaki de Can’dý..,
Elbette üstüne atlayacaklardý!...’
Ama o da ne?!...
Orada toplanmýþ hýrlayýp gürlerken tasmalýlar,
Bir tanesi dýþarýda kalmýþ, seyrediyordu onlarý..
Dediler ki, o biraz nazlý!...
Çekingenliði zahirdir...
Bulsa da ‘cân’ým kemiði,
Ýltifat etmez asla..
Zira o kelp nazlý'dýr!..
