Ama bir Göztepe-Alanya maçý oynandý ki; son 5-6 yýlda böylesine heyecanlý/kaliteli/gollü ve her þeyli bir maça rastlanmadý. Ama kýymetini bilen kim, deðerini veren kim?
Arada kaynadý gitti.
Üstelik bu takým, G.Saray’ýn ardýndan hemen ikinci sýrada... Ligdeki 9 maçta lider kadar gol atmýþ... Golcüsü Yahoviç destanlar yazýyor.
Göztepe’nin peþi sýra, Akhisar da lig üçüncüsü... Bunlar güzel ve gerekli geliþmeler ama; sanki böyle bir þeyin olmasýndan rahatsýzlýk duyuluyormuþ gibi, bu ikisine karþý özel/tasarlanmýþ genel bir kayýtsýzlýk var...
***
Neyse, gelelim sadede... G.Saray, F.Bahçe, Beþiktaþ, Baþakþehir, Trabzon ve hatta Göztepe’nin, hep birlikte puan kaybýna uðradýklarý ilginç bir haftayý geride býraktýk. Bu kayýptan en az zararla kurtulan, galiba G.Saray oldu... Onlar için, ne þiþ yandý ne kebap durumu var. Farký kapatamayan diðerleri düþünsün.
Ama ortada, ligin baþlarýndaki fýrtýna gibi esen bir G.Saray gerçeði vardý ki; o fýrtýna sanki biraz melteme dönüþtü. Belhanda halâ beklenen kývama gelemediði gibi, kýrmýzý görüp takýma zarar da verdi. Iasmin Latovleviçi ilk sahaya çýktýðýnda mücadelesi ve enerjisiyle ilgi toplamýþtý ama; yaptýðý ortalarýn hepsi rakibe gidince, o da ýþýðýný çabuk kaybetti.
Bafetimbi Gomis yere-göðe sýðdýrýlamadýðý haftanýn ertesinde yoklarý oynuyor... Tam ondan þikayet edecekken, gene olmadýk iþler yapýyor. Karadeniz gibi çok dalgalý...
Ýgor Tudor da, sürekli bir gerilim hali yaþýyor. Hep bir þeylere karþý öfkeli... Yüzü acý biber satýyor. Hakemlere yönelik agresif tavrýný, dünya efendisi Aykut Kocaman’ýn üstüne yürüyerek de gösterdi. Nedense huzurlu deðil...
G.Saray, Türkiye standartlarý için yüksek sayýlabilecek temposunu kaybetti... Sýradanlaþýyor, haberi olsun!
