Terör ile mücadelenin sana göresi, bana göresi olmaz; çünkü terörün sonuç olarak aldýðý candýr. Can ya da insanoðlunun hayatý, hala bütün dillerde, bütün dinlerde, bütün kültür ve uygarlýklarda ortak duyarlýlýk olarak kutsal sayýlan tek deðer. Her insanýn hayatý diðer her insanlarýn hayatý kadar deðerlidir. Ölüm sözkonusu olduðunda, insan hayatýný kategorize eden hiçbir hiyerarþiye rastlanmaz. Herkes eþittir ve hiç kimse ötekinden daha fazla yaþama hakkýna sahip deðildir. Her canlý doðal hayat döngüsünü doðal biçimde nihayete erdirme hakkýna sahiptir. Bu hak hiçbir gerekçe ile gasp edilemez.
Adý terör olan çaðýn kanseri, arada hiçbir iliþki yokken, herhangi bir illiyet baðý, belirli ya da belirsiz bir sebep yokken ve hiçbir nedene dayanmadan, insanýn yaþam hakkýný korsanca gasp eden illettir. Beþiktaþ’ta 44 can alan teröristin, alçakça öldürdüðü þehitlerle kiþisel bir ihtilafý varsayýlabilir mi? Bütün ömrü boyunca bir kez bile göz göze gelmeyeceði insanlara kýymak sadece, sapýklýk, düþkünlük, sefillik ya da insan olmama hali ile açýklanamaz. Bu büyük ve izahý aklýn sýnýrlarýný aþan kötülüðü ancak, bir teröristin kalbindeki kötülük ile açýklanabilir.
‘’Dünyada kötülük yoktur; kötülük kiþinin yüreðindedir’’ diyordu, büyük romancý . Gabriel García Márquez . Yüzyýlýk Yalnýzlýk romanýnýn tematik büyük fikirlerinden biri de bu düþünceydi..”Yüreðini kolla, Aureliano” dedi, “ölmeden çürüyorsun.” Ölmeden yüreðin çürüdüðünü görüp bunun romanýný yazan büyük ustayý bir kez daha saygý ve minnetle anýyorum.
Terörizm, yüreði çürümüþ olan canilerin, insanlýða saldýrýsýndan baþka bir þey deðil. Yüreði çürümüþ insansý varlýklarýn eylemini anlamaya zorlanmak, belki de insanoðluna verilebilecek en büyük manevi cezadýr.
Terörist, hayatýn altýný üstüne getirecek, bu yetmezmiþ gibi, bütün insani iliþkilerimize tecavüz edecek, bu yetmezmiþ gibi, en temiz, en masum insanlarý aramýzdan tek tek ya da topluca katlederek alacak ve biz bunu sýradan bir sosyolojik olaymýþ gibi algýlayacak ve bu durumun siyasi nedenselliklerini anlamaya çalýþacaðýz. Öyle mi? Hiç kimse kusura bakmasýn ne ekmek bu kadar ucuz ne de köfte bu kadar pahalý. Mesele asla ve kata bu basitlik ve bu basiretsizlik içinde ele alýnamaz.
Terör hayatý gasp ederken, terör ölüm meleði kýlýðýnda canlar çalarken, terör özgür düþünceye tecavüz ederken hiç kimse terörü anlamamýz gerektiðini vaaz edemez.
Ben terör ile mücadele yöntemleri üstüne kafa patlatýrken telefonuma bir mesaj düþtü. Son cümlesi ölüm tehditiyle biten bir mesajdý bu. Þimdi burada o iðrenç cümleleri yazýp, ne sizin ne de kendi midemi tekrar bulandýrmak istemiyorum. Mesaj Batman’da yaþayan kýzýmýn cep telefonundan atýlmýþtý. Kýsa bir süre sonra mesajýn hikayesi aydýnlatýldý.
Akþam kýzým, torunum ve damadýmýn evde olmadýðý bir saatte, kendisine YHD-G adýný veren yüreði çürümekten laðým gibi kokan bir güruhun üyeleri, evi talan ettikten sonra, bana da bir mesajla gözdaðý vermeyi uygun bulmuþlar.
Alçaklýðýn destanýný da yazsanýz, iðrençliklerin þaheserini de yazsanýz, o çürümüþ yüreðinizin laðým kokusu beni korkutmaya yetmez.
