Beþiktaþ topla çok ve istediði gibi oynuyor, sahaya hakim görünüyor, atak düzenlemekte bir sýkýntý yaþamýyor gibi görünse de; sanki bunun böyle olmasýný isteyen ve hatta projeleyen bir Akhisar vardý gibi... Bunu sakince uyguladý ama, kendisi ataða kalkmak istediðinde sürekli kontra yedi... Futbolda en tehlikeli anlardan biri, hücuma kalktýðýnda topu kaptýrma zaafýdýr. Evsahibi bu hataya sýkça düþtü. Ýsmail’in Tolga’dan (onun hatasýyla) kaptýðý topu; Gomez’e gol asisti olarak göndermesi, bunlardan biriydi.
Beþiktaþ’ýn 1-0 öne geçiþinin bir kaç dakika sonrasýnda, Cüneyt Çakýr kendi cezalanýnda düþen Alexis’e faul yapýldýðýný sandý ama; faulü yapmaya çalýþan Alexis’in ta kendisiydi. Pozisyonun devam etmesi gerekirdi ki, o durumda beraberliðin tapu kaydý yapýlýrdý. Daha sonra durumu beraberliðe getiren penaltý pozisyonunda, Alexis’in kollarý havadaydý ve bu yüzden doðal konumunda deðildi. Karar doðruydu... Böylece, daha önce Akhisar’ýn hakkýnýn yendiði ilk pozisyonun diyeti de ödenmiþ oldu.
***
Ýkinci yarý karþýlýklý þok gollerle baþladýðýnda, durumun bir anda 2-2 gelmesi; Beþiktaþ’ýn o ana kadarki sakin/soðukkanlý/sorunsuz tavýrlarýna, þaþkýnlýk ve panik duygusu el koydu. Takýmýn ilk anlarda metabolizmasý bozuldu ama, çabuk toparlandý. Ama rakibinden bir kez daha tokat yeme riski ya da endiþesiyle, kontrolü elden býrakmayan bir baskýyla oynamaya baþladý. Kenardan Cenk Tosun ve Gökhan Töre desteði de geldi ama, öne geçmek için beklenen o an gelmiyordu. Akhisar can sýkýyordu. Buna bir de Tolga’nýn büyük hatasý eklenince, umutlar suya düþtü.
