Transferde yaprak kýmýldamýyor. Rüzgar yok deðil, para yok... Daha doðrusu bir þekilde para bulsan da, bunun Fair-Play’i yok... Mesela PSG; Neymar’ýn transferi için kýyamet gibi parayý buldu da, kaynaðýný açýklayamadý. Sponsorluk anlaþmasý dedi, UEFA’ya inandýrýcý gelmedi. Koca kulübü Hukuk Kurulu’na sevketti.
Mesele, sadece para meselesi deðil... Ýþin hakkýyla, hukukuyla, “Dürüst Oyun” kurgusuyla yapýlýp yapýlmadýðý esas önemli konu... “Ben parayý buldum, kaynaðýný sorma” dönemi bitti.
“Filanca para babasý cebinden verdi, falanca durduk yerde baðýþ yaptý” gerekçeleri, Finansal Fair-Play kurallarý içinde itibar görmüyor. Sattýðýn kadar alacaksýn... Gelirin giderini karþýlayacak... Yani “Mali disiplin” þart!
Artýk kafana göre kulüp yönetemeyeceksin. UEFA ve FIFA; ellerinde birer kýzýlcýk sopasý, zorla envanter tutturmaya çalýþýyor.
***
Bu sýký yönetimin zararýný en fazla Türk kulüpleri çekiyor... Çünkü geçmiþten gelen hababam yönetim tarzý, zararlarý kontrol edilemez/ödenemez/ önlenemez hale getirdi. Mirasyedi gibi, paralarýn çarçur edilerek transfer yapýlma hovardalýðý; artýk insafla/mantýkla/gerçeklerle yüzleþme noktasýna getirildi. Senin federasyonun, kanunlarýn, yönetmeliklerin bu havai harcamalara izin verse de; UEFA “Deniz bitti” diyor. Sýkýysa harca, canýna okuyayým diye tehdit savuruyor.
Kibarca “Finansal Fair-Play” denilen, ama aslýnda kýzýlcýk sopasý anlamýný taþýyan mali denetim mekanizmasý; hepimizi mecburen adam edecek.
***
Kulüp mali yönetimleri açýsýndan ne tür aðýr hatalar yapsalar da; tarih boyunca sýrtlarý sývazlananlar, o baþýboþluðu artýk bulamýyor. Böyle olunca da, transfer piyasasýnda mecburen yaprak oynamýyor. Hovarda dört büyüklerin bile eli-kolu baðlý...
Herkes transferde ince eleyip sýk dokumak zorunda... Doðru adamý, doðru yere, doðru fiyata almanýn hesaplarýný/stratejisini yapýyorlar.
Adam gibi düþünmek zaman alýr. Hem taraftarýn beklentilerini, hem UEFA kriterlerini, hem gerçekleri barýndýran akýllý transfer üçgeni; öyle kolayca gerçekleþemez. Biraz daha sabýr gerekiyor.
