Tulumbacýlara selam olsun

Bu hafta vizyona giren Korkusuzlar/Only the Brave gerçek bir hayat hikayesinden uyarlanmýþ bir yapým. Film ABD’de orman yangýnlarýyla mücadele eden itfaiyecilerin özel hayatlarýna bir bakýþ atýyor.

Ne gariptir ki yüz yýllar geçse de, insanýn alevle mücadelesi ayný þekilde devam ediyor. Daha ilk insanlar düþen yýldýrýmlar yüzünden çýkan yangýnlardan korunmaya çalýþmýþlar, antik çaðlarda Neron bütün þehri yakmýþ, Roma, Londra, Paris ve Ýstanbul alevlere yüzyýllar içinde birçok kere teslim olmuþ. Yani günümüze gelene kadar uzaya çýkmýþýz ama bir yangýn illetiyle baþ edememiþiz. Hele yaþadýðýmýz dönemde küresel ýsýnma söz konusu olunca yangýnlar daha korkutucu hale geldi. Eskiden fýrtýna dönemi vardý artýk yangýn mevsimi diye bir tanýmlama var.

Bütün bu korkutucu gerçekler düþünüldüðünde yangýnlarla mücadele eden itfaiyecilerin önemi artýyor tabii. Sadece küresel ýsýnmanýn etkisiyle çýkan yangýnlarla mücadele etmiyor itfaiyeciler. Terör saldýrýlarýnda da cephenin en ön saflarýna çýkan onlar. 11 Eylül ile ilgili yapýlan filmlerde ne kadar çok itfaiyeci hikayesi seyrettik bir hatýrlayalým. Yani söz konusu sinema olunca da itfaiyecilerin albenisi müthiþ. Eski Ýstanbul’un tulumbacýlarý hala nostaljik bir þekilde hem edebiyatýmýzýn hem de kültürümüzün bir parçasý olmaya devam eder. Ýþte bu hafta vizyona giren Korkusuzlar/Only the Brave, ABD’de Granite Mountain Hotshots denen itfaiyeci bir grubun gerçek hikayesinden yola çýkýlarak çekilmiþ bir film. Demin dediðimiz gibi 11 Eylül’den beri canlarý pahasýna alevlerle savaþan bu erkek ve kadýnlarýn anýsýna çekilmiþ yapým. Bu haliyle biraz sosyal sorumluluk projesi hissi uyandýrsa da ben de, oyuncu kadrosunun iyi oluþturulduðunu söyleyelim. Birçok yüksek bütçeli Hollywood filmi gibi oyunculuklar ile ilgili bir problemi yok filmin. Baþrolde oynayan Josh Brolin, Miles Teller, Jeff Bridges gibi efsane isimler alýyor götürüyorlar filmi. Çekimler deseniz hepsi birbirinden þahane. Þahane derken aslýnda bir güzellikten bahsetmiyoruz. Yaþanan kýyýmýn felaketini bize hissettirme baþarýsý anlatmak istediðimiz. Yangýndan kaçan geyiðin özelinde fazla da haþýr neþir olmadan kabusu bize yaþatýyor yönetmen. Bu noktada yönetmenin tercihini anlamakla birlikte sinema gibi bir gücü gerçekleri kamufle etmeden daha vurucu kullanabilirdi diye düþünüyorum. Çünkü insan oðlu yaptýklarýyla bütün bu felaketin baþ sorumlusu. Burada yönetmen Joseph Kosinski’nin gerçekleri göstermek için kamerasýný çekinerek kullanmasýný eleþtiriyorum. Sonuçta kullandýðý arabalar, buzdolaplarý ve yakýtla küresel ýsýnmanýn gerçek sorumlusu insanlar deðil mi? Daha da kötüsü terör eylemi olarak bir ülkenin aðaçlarýný yakacak kadar gözü kararmýþ bu mahluklara ne deyim ki ben. Yani yönetmen Joseph Kosinski’nin biraz þairene olmasý için seçtiði bu naif tarz hikayenin çarpýcýlýðýný azaltmýþ. Üstüne bir de Hollywood tarzý senaryo oturtulunca iyice özelliðini kaybediyor alev savaþçýlarý. Yani itfaiyecilerin aile hayatý, anlayýþsýz eþler, çoluk çocuk filan bence normal bir aksiyon düzeyine düþüyor itfaiyeci hikayeleri. Tabii özellikle daðlardaki yangýnlarla uðraþan itfaiyeciler söz konusu olduðunda bu bir erkek hikayesi haline dönüyor. Ama eþler sayesinde küçük kadýn dokunuþlarýyla süslemiþler öyküyü. Jennifer Connelly, Andie MacDowell gibi iki önemli kadýn oyuncu bu erkek hikayesini yumuþatmaya çalýþmýþ. Ýyi oyunculuklar, iyi çekimler, Hollywood makyajý olmasýna raðmen baþta da dediðim gibi bir sosyal sorumluluk projesi etkisi hala hissediliyor filmde.