Bazı Obalar, Oğuz'un tek tanrı dinini kabul etmedi, Doğu'ya Tatarların içlerine göç ettiler, diğerleri kaldı. Ülke büyüdü, dirlik geldi, düzen sağlandı.
Ertesi bahar, Oğuz oldukça büyük bir orduyla yola çıktı. Ülkesinin sağında Altun Kaan, solundaysa Urum Kaan vardı. Bu iki ülke de bilinen dünyanın en zengin ülkeleriydi. Çok adamı vardı iki Kaan’ın da. Altun Kaan armağanlar yolladı Oğuz'a; dostluk istedi. Urum Kaan'sa savaş açtı ve görülmemiş bir yenilgiye uğradı. Bütün ülkesi Oğuz'un oldu.
Urum Kaan yabancı ülkelere sığındı; yöredeki ulusları ayaklandırdı Oğuz'a karşı... Derken, o gece daha gün ağırmadan, gün ışığına benzer bir ışık girdi Oğuz'un çadırına. İçinde boz tüylü, boz yeleli erkek bir Kurt vardı: "Ben Bozkurtum, sana yol göstermeye geldim" dedi; gösterdi de...
Günlerce gittiler, İdil Suyu üzerinde Moran'a vardılar. Suyun içinde bir ada vardı; Urum Kaan'ın ayaklandırdığı ulusların askerleriyle doluydu. Kıyasıya bir savaş başladı. İdil suyu kan kırmızı aktı günlerce. Urum Kaan kaçtı kardeşi Urus Kaan'a sığındı. Urus Kaan, Oğuz'dan ürktü, korktu, yüreğine gömdü içindeki kötülüğü.
(Not: Urum ve Urus daha sonra Rum ve Rus olmuştur. İlk Türk destanında, Oğuz'a düşman olanların günümüzde Rum ve Rus olarak bilinmesi en azından çok ilginçtir.)
Bozkurt "Bundan sonra sıcak, çok sıcak ülkeler başlar. Oraların insanın rengi siyahtır. Benim görevim bitti; sen oralara git, varlığını göster!" dedi. Oğuz böylece Tankut ve Şakım ülkelerini aldı ve siyah derili insanların ülkesine girdi. Bu siyah derili insanların Mazar adında bir hakanları vardı. Oğuz'a saldırdı ve büyük bir yenilgiye uğradı; üç beş adamıyla kaçıp gitti.
Bozkurt artık görünmez olmuştu. Oğuz Han savaşların bitiğini anladı, Türklük bilinen dünyaya yayılmıştı. Kurultayı topladı ve yurda dönme kararı aldı. (Not: Bu siyah derili adamların ülkesinden Oğuz Destanı'nın bütün metinlerinde rastlanır. Ünlü Türkolog Prof Raflof'a göre burası Arap yarımadasıdır.)
Oğuz Destanı bu kadarla bitmez. Oğuz'un evlatları Bozoklar, Üçoklar olarak ayrılacak ve dünyaya yayılacaktır...
