Yalova Milletvekîli Sayýn Temel Coþkun ve bizim gazeteden Deðerli Meslekdaþým Nasuhi Güngör bana birbirlerinden baðýmsýz olarak yazýp son yazýmda kendileri hakkýnda belirtdiðim hususlarýn doðru olmadýðýný belirtmem ricâsýnda bulunmuþlar.
Bu isteklerini memnûniyetle yerine getiriyorum.
Bu arada Nasuhi Güngör’ün bana “ArsýzYaðmur” demesini pek de zarif bulmadýðýmý da ekleyeyim.
Lüzumsuz bir lakýrdý...
Ayrýca bir de “hesaplaþma” filan gibi ifâdeler kullanmýþ ki onu da anlayamadým.
Ne hesablaþmasý?
Ýkinci olarak ve bu sefer sâdece belirtmekle yetinmeyip gür bir sesle haykýrmak istediðim husus ise Ataþehir Belediyesi’nin vicdansýzca ve alçakça zehirlediði sokak köpekleriyle ilgili.
Efendiler! Bu yapdýðýnýz sâdece vicdansýzlýk ve alçaklýk deðil günahdýr da, günah, günah!!!
Sorsalar topunuzun “aliyyülâlâ” Müslümanlar olduðunuzu iddia edeceðinizi bilmez deðilim. Yerlerse...
Ama Müslümanlýðýn yalnýzca lafla olmayacaðýný bilenler hâlâ var bu memleketde!
Sizlere Allah belânýzý versin demiyorum, diyemem, çünki belki sýrf þeklî bakýmdan suç teþkîl edebilir.
Onun için diyorum ki Allah lâyýðýnýzý versin!
Ama sâhiden lâyýðýnýzý!!!
***
Bu durum sýkç ageliyor baþýma.
Aslýnda bambaþka bir konuyu ele almak niyetindeyken araya böyle baþka konular giriveriyor.
Asýl deðinmek istediðim konu artýk çokdan kapandý, hallolundu sandýðým bir meseleydi; dil ýrkçýlýðý, yâni Öztürkçecilik...
Anlaþýlan bu konu bitmeyecek. Benim bitdi sandýðým meðer turþusu kurulmakmýþ.
Neyse, artýk usandýðým için kýsaca son bir kere daha görüþ belirtmek istiyorum:
Batý dillerinde “pürizm” (sâfiyetçilik) adý verilen bu öz...cülük akýmý bir zaman diliminde her dile musallat olmuþdur.
Ama onlar bu meseleyi rafa kaldýralý çok oldu. Bizde de nasýl olsa öyle olacak ama demek vakti saati henüz gelmemiþ.
Dil ýrkçýlýðý dedim. Ben ömrümde ýrkçýlýðýn herhangi bir türünden fayda geldiðini görmedim. Bu da öyle...
Öztürkçecilik Türkçeyi yoksullaþtýran belli baþlý unsurlardan biridir.
Örnek vereyim:
Hücum, taarruz, tecâvüz, tasallut, tâciz, saldýrma, akýn, atak, hamle, suikasd ve hattâ artýk tedrîcen baskýn yerine bugün kullandýðýmýz tek bir kelime (sözcük!!!) var:
SALDIRI!!!
Hâdise, havâdis (öbürünün çoðulu ama baþka anlam kazanmýþ), vak’a, habe ryerine OLAY!!!
Mevziî, mevkýî, mýntýkavî, mahallî, lokal... Hepsi gitdi yerine geldi YEREL!!!
Tepe tepe kullanýn!
Ölümsüz Cemil Meriç bu “mekteb kaçkýnlarý” için ne demiþ:
“Halkýn seviyesine ineceðiz diye dilimizi papaðanýn kine benzetmek halklaþmak deðil eþekleþmekdir.”
Zavallý eþek... Üstelik zekî bir hayvandýr da ama “insanýn”adý çýkacaðýna...
