Dünyadaki yeni savaþlardan bahsederken, yine Rusya örneði ile konuya baþlamak istedim.
Çünkü ileride bu hikâyenin "esas motoru Rusya oldu" diye yazacak tarih kitaplarý.
Putin, küresel masadaki yeri için, savaþý göze aldý ve savaþtý.
Evet, buna iteklendi...
Amma Batý yanýldý!
Stratejiler kâðýt üzerinde güzel çizilmiþ olsa da, gerçekleþtirilen neticeye bakýlýrsa; Kaybeden bir Batý var karþýmýzda.
"ABD-Ýngiltere arasýndaki rekabete de þahitlik edeceðiz..." diye bir kaç defa yazmýþýmdýr.
Buradaki birleþtirici etken güç "dýþarýdaki düþman!" motivasyonu, zannýmca bir yerden sonra sorgulanýr olacak.
Putin, Ukrayna konusunda baþýndan itibaren þunu söylüyordu: "Ukrayna'nýn devlet olarak yaþamasýnýn garantörü Rusya'dýr".
Geldiðimiz aþama þunu bize göstermektedir; Ukrayna topraklarý uðruna kavga eden Polonya, Almanya, Macaristan, Beyaz Rusya faktörü, ileride daha fazla konuþulacak türden.
Putin son askeri toplantýda þunlarý diyor: "Bizimle beraber yürümek istemeyen kendileri bilir. Baþkalarýný buna zorlayacak deðiliz. Ama bize ait olaný da kimseye vermeyeceðiz... "
Ýlginç olan, tam da bu konuþma üzerine Amerikan medyasý bir iddia ileri sürüyor: "Putin ateþkes için elçiler göndermeye baþlamýþ"
Tam da o sýrada Avrupa Birliði yüksek temsilcisi Borrell, Ýngiliz The Guardian'a þunlarý söylüyor: "AB seferber olmaz ve tüm yeteneklerini harekete getirmezse, Rusya Ukrayna'da galip gelecek..."
Bu çeliþki, nedir sizce?
Hani Batý kazanmýþtý?
Hani Rusya batmýþtýr?
Neden Borrell konsolidasyon arayýþýnda?
Kimi ikna etmeye gayret ediyor Borell?
Mesele þu ki; Batý medyasý her zaman Batý stratejilerini dünya kamuoyuna kamufle edilerek servis edilmesini saðlayan mekanizma oldu. Savaþýn bitme isteði, durma arzusu batýnýn kendisine ait bir istektir...
Kendi kamuoyunu nasýl ikna edecek?
Açýk bir þekilde, "kaybettik" diyemiyor.
O nedenle böyle bir yalana ihtiyaç vardýr. Ýþte alýn size iddia; "Putin, ateþkes için yollar arýyor ve elçiler gönderiyor..."
Putin ise þunlarý diyor: " Her türlü anlaþmaya hazýrýz ama bizim þartlar ile..."
Yeni dünya, kendi þartlarýný dayatmakta.
Rusya ile Batý, illaki sonunda anlaþma masasýna oturacak!
Bu hep böyle olmuþtur.
Peki Ukrayna'ya ne olacak?
"Güzelim ülkeyi bu duruma sokarak, gelinen noktada kim daha çok kaybetti?" sorusuna cevap, yalýn gözle bakýldýðýnda ortada deðil mi?
Borell, Rusya'dan gelen tehlikeden (!) bahsediyor. Ama esas tehlikeyi göremiyor...
Avrupa cazibe merkezi olmaktan, umut vadeden coðrafya olmaktan artýk çýkýyor.
ABD, Çin ve Ýngiltere mücadelesi, Avrupa'yý baðýmsýz taraf olmaktan çýkardý ve büyük filin büyük arka bahçesi gibi bir aparata dönüþtürdü.
Parçalamak istenilen Rusya'da, çeþitli milletler bir arada uyumlu yaþayabilmekteyken, Müslümanlara saygý gösterilirken, Ýslam Peygamberine ve kutsal kitabýna saygýsýzlýk kanunen yasaklanmýþken, Avrupa'da Müslümanlara karþý Ýslam düþmanlýðý boy göstermeye baþladý.
Fransa'da baþörtüsü yasaðý devrede, býrakýn baþörtüsünü, muhafazakâr sayýlacak kýyafet giyilmesi dahi istenilmemektedir.
1940'larýn baþýndaki Avrupa'ya benzer ýrkçý, faþist anlayýþ hortlamýþken, þimdi soruyorum kim kimden öðrenmeli?
Saklanmasý mümkün olmayan olaylara þahitlik ediyoruz. Gazze'de ölen çocuklara, annelere sesini çýkaramayan, çýkarmayan bir Batý dünyasý, patronluk koltuðuna nasýl devam edebilecek?
Kim aldýracak?
Evet, Batý dünya kamuoyunu
Rusya konusunda konsolide etmeyi baþarmýþtý.
Ama dünya kamuoyu, Gazze'deki Ýsrail'in yaptýðý soykýrýma sessiz kalan, sadece sessiz kalmayan bu soykýrýma ortak olan küresel aktörleri, tüm gerçekleri ile tanýmaya baþladý ve ikna etmek ve konsolide etmek artýk zordur.
Çýkmazýmýz da budur.
