Çünkü; Ümmet, ütopya deðildir. Çünkü; Ümmet, fikir deðildir. Çünkü; Ümmet, dün vardý, bugün var ve yarýn da olacak.
Ümmet, varoluþtur... “Yeryüzünde yürüyen hiçbir hayvan ve iki kanadýyla uçan hiçbir kuþ yoktur ki, sizin gibi birer ümmet olmasýnlar. Biz kitapta hiçbir þeyi eksik býrakmamýþýzdýr, sonra hepsi Rablerinin huzurunda toplanýrlar” der En’am Suresi 38. ayette...
Ümmet, kaderi, eceli, yürüyüþü, gelimi-gidimi olan bir süreçler bütünüdür... “Onlar bir ümmetti, geldi geçti. Onlara kendi kazandýklarý, size de kendi kazandýðýnýz. Siz onlarýn yaptýklarýndan sorguya çekilecek de deðilsiniz” der Bakara Suresi 134. ayette...
Ümmet; vahdet ve ihtilaf deneyimleri arasýnda büyük sorularýna cevaplar arayan kalabalýklarýn, Allah’tan haber getiren elçiler aracýlýðýyla adaleti, barýþý ve imanýn gücünü keþfedebilmeleri için bahþedilmiþ bir ünsiyetin adýdýr. Ýnsanlýðýn ironisidir, zorlu sýnavýdýr, merak ve isyanýn, hayret ve huzura kavuþacaðý, dünyadaki yalnýzlýðýn/ýssýzlýðýn teskin olup anlam kazanacaðý, sevginin ve dayanýþmanýn, cimrilik ve hoyratlýkla yer deðiþeceði bir öðretidir... “Ýnsanlar tek bir ümmetti. Ayrýlmalarý üzerine Allah, rahmetinin müjdecileri ve azabýnýn habercileri olmak üzere peygamberler gönderdi ve beraberlerinde hak ile ilgili kitap indirdi ki, insanla
rýn, aralarýnda ihtilaf ettikleri þeyler hakkýnda hakem olsun. Bunda da sýrf o kitap verilenler, kendilerine bunca deliller geldikten sonra tuttular, aralarýndaki hýrs ve kýskançlýk yüzünden anlaþmazlýða düþtüler. Bunun üzerine Allah kendi izniyle, iman edenleri, onlarýn hakkýnda anlaþmazlýða düþtükleri hakka, ulaþtýrdý. Allah, dilediðini doðru yola iletir” der Bakara Suresi 213. ayette...
Ve Ümmet-i Muhammed, “ortada yürüyen” bir ümmet olarak, son elçinin yolundan gitmeye çabalayacaktýr. Ta ki son Müslüman son nefesini verinceye kadar... “Ve iþte böyle, sizi ortada yürüyen bir ümmet kýldýk ki, siz bütün insanlar üzerine adalet örneði ve hakkýn þahitleri olasýnýz, Peygamber de sizin üzerinize þahit olsun. Daha önce içinde durduðun Kâ’be’yi kýble yapmamýz da þunun içindir: Peygamber’in izince gidecekleri, iki ökçesi üzerinde geri döneceklerden ayýralým. Bu iþ elbette Allah’ýn hidayet ettiði kimselerin dýþýndakilere çok aðýr gelecektir. Allah imanýnýzý kaybedecek de deðildir. Hiç þüphesiz Allah, bütün insanlara çok þefkatlidir, çok merhametlidir ” der Bakara Suresi 143. ayette...
***
Ýzini sürebildiðim yaklaþýk 50 civarýnda “ümmet” eksenli ayeti kerimede en ziyadesiyle etkilendiðim mevzu; “ümmet” ifadesinin, Allah’ýn Ýlah olarak bizlerle muhataplýðý, özündeki tevhid mesajýnýn/davetinin orijinalliðidir. Ümmet, sanki insanýn mürekkeb hali gibidir. Dr. Mustafa Caferi’nin özellikle Kudüs’ten bahsederken atýf yaptýðý gibi; “Biz büyük bir aileyiz”... Ümmet-i Muhammed de Müslümanýn mürekkeb olmuþ hali gibidir.
***
1917/1919 yýllarý Ümmet-i Muhammed’in en zorlu en kederli yýllarýndandý. Sina Çölü’nde Yýldýrým Ordularý çökmüþ, ilkin Gazze ve Kudüs akabinde 2 yýl içinde Medine hattýna kadar tabiri caizse ümmetin harcý yýkýlmýþ darmadaðýn edilmiþti. Mescid-i Aksa’dan Medine-i Münevvere’ye kadar tüm mukaddesat niþaneleri tarumar olmuþtu. Balkanlardan Kafkasya’ya, Anadolu, Afrika ve Ortadoðu’daki bu çöküþün artçý sarsýntýlarý halen kesilmiþ deðil... Sadece dýþ güçler deðil, nasyonel tutkular, etnik, mezhebi çatýþmalar, kötü yönetimler, yoksulluk ve doðal afetlerle çevrelenmiþ büyük fotoðraf, ümmetin belini büktükçe bükerek bugünlere kadar taþýdý bizleri zaman... Zamanýn kaderikefle okuyup keder diye telaffuz eden bu dehþetli akýþýnda, belimizi doðrultmak istediðimiz her seferde, demirden bukaðýlarla kýstýrýldýk...
Ama Kitap elimizde ve Kabe orada olduðu sürece Ümmetin hikayesi bitmeyecek... Topuklarýmýz þaþkýnlýkla belki bin kere geri dönse de, binbirincide azimle bulacaðýmýz istikametten ümit kesmeyerek... Kýyamet meleðinin üfleyeceði Sur anýnda bile elimizdeki fidaný dikmekten vazgeçmeyerek... Nuh Peygamberden kalma gemiye tufandan aparacak mustazaf kardeþlerimizi tek tek arayarak... Allahým Sen bize hidayetini gönder, kalbimize merhametinden bir pay ver, aramýzdaki ihtilafý kaldýr bize tevhidi nasip et, kardeþlerimize izzeti insanlýða sulhü muhayyer kýl demeye devam edeceðiz... Ümmet, ümittir, hasrettir, duadýr.
ÇÖKMEZ...
