Akhisar-Beþiktaþ mücadelesi, Türkiye ligi maçlarýnýn genel kalitesinin üzerinde bir atmosferde baþladý, Temposu yüksek, iki tarafýn da kazanma arzusu kamçýlanmýþ haldeydi.
Beþiktaþ golüne, attýðýndan daha erken zamanda kavuþabilirdi. Savunmadan kaptýðý topla hýzla ceza alanýna dalan Ljajiç; düþürüldü. Gerçi bu düþüþünde rakibin el, kol, omuz ya da ayakla yaptýðý bir müdahale yoktu ama; kalça atýlarak yere uzatýlmýþtý. Penaltý verilebilirdi.
Neyse ki; bu pozisyonun az sonrasýnda Dorukhan, þahane bir gol attý. Hakemin pas geçtiði adaleti, kendi saðladý.
***
Fakat haklarýný yemeyelim, Akhisar gol yedikleri ana kadar ve sonrasýnda; diþe diþ/kora kor bir mücadele sergiledi. Maç bir o kalede bir bu kalede oynandý. Orta sahalarýn yumuþak bölge olduðu maç; kolay transit geçiþler sayesinde, akýþkan bir üslup kazanmýþtý. Bu yüzden de mücadelenin seyir zevki yüksekti.
Beþiktaþ’ýn yeni transferi Mirin, henüz ilk maçý olmasýna raðmen; mýrýn-kýrýn ederek oynamadý. Savunma bölgesindeki arkadaþlarýna, talimat verecek kadar kendine güvenliydi. Ufak-tefek bazý yerleþim ve müdahale hatalarý olsa da; görev bölgesinde kalýcý bir yer tutacaðý kanaatini oluþturdu. Burak Yýlmaz da, iyi sinyaller verdi.
***
Ýkinci yarý; Ricardo Quaresma’nýn harika ortasý, Gökhan Gönül’ün kafasýyla gelen golle baþladý. Beþiktaþ, artýk hiçbir þeyin eskisi gibi olmayacaðý kanýsýný veren kararlýlýk/istek/tempo ve inat içindeydi.
Ýki farka daðmen; Akhisar’ýn direnme gücü, iyiye yönelme isteði ve skorun altýndan kalkma inancý hiç düþmedi. Etkili anlarý oldu, hatta 3-0’dan sonra gol attýlar. Sýký bir maç seyrettik.
