Bir dede torunu için karar veriyor, amcalar dedenin kararýný yerine getiriyor. Keþke bir yýlbaþý hediyesi olsaydý o karar ya da ne bileyim okul seçimi, kýyafet seçimi, yemek seçimi, oyuncak seçimi olsaydý... Oysa bir dede torunu için ölüm kararý verdi, amcalar kararý infaz etti.
***
14 yaþýnda istemediði biriyle zorla evlendirilen, 15’inde babasýnýn evine geri dönen, güvende olduðunu sandýðý yerde akrabalarýnýn tecavüzüne uðrayan, hamile kalan... Sonrada töre gereði ölümüne karar verilen bir kýzýn hikayesini okuduk geçen hafta.Bir gün konuþtuk, “vah, vah” dedik sonra yaþama kaldýðý yerden devam ettik.
***
O günden beri merak edip duruyorum, bir dede torununu ölümüne nasýl karar verebilir?
14 yaþýndaki kýzýný istemediði biriyle evlendirenler bu kararý duyduklarýnda vicdan azabý duymuþ mudur acaba? Baba yarýsý denen amcalar, infazý gerçekleþtirirken gözlerine bakabilmiþler midir o küçük kýzýn? Boðularak ya da silah ya da býçak fark etmez, insanýn caný yanar ama o infaz anýnda fiili acý mý canýný yakmýþtýr küçük kýzýn yoksa yaþadýðý tüm kötülüklerin birinci sebebinin ailesi olduðunu bilerek ölmesi mi?O zaman ‘kirli’ olan kim, küçücük bir kýzýn Bismil Çayý’nýn soðuk sularýnda biten kýsacýk hayat hikayesine karanlýk gölgelerini düþürenler deðil mi asýl kirli olanlar?...
***
Sezen Aksu’nun Ünzile þarkýsýný mýrýldanýp duruyorum bu haberi okuduðumdan beri. Bir þarkýyý yeniden dinlemek, ortasýndan bir yerden baþlatmak mümkün de yaþam öyle deðil iþte, gitti mi gidiyor.Ne baþa sarýlabiliyor, ne ortasýndan alýnabiliyor. Bir dede torunu için karar verdi, amcalar kararý uyguladý... Kýzýn kemik yaþýnýn fazla olmasý, nüfus kaðýdýnýn geç çýkarýlmýþ olmasý birþeyi deðiþtirmez. Masallar onlar ermiþ muradýna biz çýkalým kerevetine diye biter...Bir masal deðildi bu yaþanan, acý bir gerçekti ve töreyi ancak cinayetler iþlediðinde hatýrladýðýmýz için bu iþten bizim payýmýza da sadece utanç düþüyor.
