Bir yudum aldýktan sonra çaydan gözünüz dalýp dalýp gidiyorsa uzaklara, derin derin nefes alýp vermenize raðmen geçmiyorsa yüreðinizdeki aðýrlýk, olmak istediðiniz yerde deðilseniz, geri geri gidiyorsa ayaklarýnýz, alýp baþýnýzý uzaklara gitmek geçiyorsa aklýnýzdan, hayal ediyorsanýz bir sahil kasabasýna yerleþmeyi, þarký sözleri sýzlatýyorsa yüreðinizin bam telini hoþ geldiniz aramýza, siz de bizdensiniz.
Duvara yazý yazmayý keþfeden ilk insandan beri edebiyat tarihi birçok ünlü ismi misafir etti. Yýllar geçti edebiyat tarihinin en temel konusu “Yalnýzlýk” hiç geçmedi.
Bukowski; “Yalnýz olmak yanlýþ bir kalpte olmaktan iyidir” derken, Çehov yalnýzlýðý çöle benzetir. Ahhh Asaf ahhh, ne güzel de söylemiþ; “Yalnýzlýk paylaþýlmaz, paylaþýlsa yalnýzlýk olmaz.”
Son treni kaçýrmak gibiydi yalnýzlýk. Bulutlu bir gecede en parlak yýldýzý aramak gibiydi. Oradaydý!!! Hiç gitmedi. Ýnsanoðlunun en sadýk dostu oldu yüzyýllarca. Herkes gitti yalnýzlýk gitmedi.
Kimi anlaþýlmadýðý için sýðýndý yalnýzlýða, kimi herkes giderken sadece yalnýzlýk kaldýðý için. Bir diðerinin þansý yoktu yalnýzlýktan baþka. En acýsý da kalabalýklar içinde yapayalnýz olanlarýn durumuydu. Yüreðinden gidenleri uðurlamaktan býktýðý için sýðýndý baþka biri yalnýzlýða. Ona geleni hiç geri çevirmedi yalnýzlýk. O kadar yalnýzlaþtý ki insanoðlu aþký bile uzaklarda arar oldu. Bir mesaj, bir telefon, belki bir fotoðraf yetecekti yalnýzlýðýný azaltmaya.
14 milyon insan günümüzde uzak þehirlerdeki kiþilerle birliktelik yaþýyor. Hatta bu birlikteliklerin yüzde onluk bir kýsmý evlilikle sonuçlanýyor. Sosyal medyada, basýnda uzun mesafeye raðmen iliþkilerini sürdürmeye çalýþanlarýn haberlerini her gün okuyoruz. Yine günümüzde 40 milyondan fazla kiþi internet üzerinden buluþuyor. Hatta bugüne kadar 125 milyon kiþi kilometreleri hiçe sayarak hiç görmediði birine kalbinin kapýlarýný açmýþ. Global istatistiki veriler yalnýzlýðýn internet dünyasýna da el attýðýný gösteriyor. Çöllerde dolaþýp aþk þiirleri yazmanýn modasý geçti artýk yeni moda; Çevrimiçi yalnýzlýk.
Üvey yalnýzlýða gelince; hiç kimse özünde yalnýz deðildir. Ýnançlý biri bilir yanýnda her zaman kimin olduðunu. Kaçtýðýmýz kadar yalnýz, korktuðumuz kadar karanlýðýz. Bizimkisi üvey yalnýzlýk.
“Biz yalnýz insanlarýz babaanne. Özümüzde deðil, üvey bir yalnýzlýk bizimkisi” kelimeleriyle 6 yaþýndayken bile kendini yalnýz hisseden Mefaret Ada Deniz yazýmýn esin kaynaðýydý.
Düþünürleri, þairleri, yazarlarý, þarkýcýlarý, þimdiler de ise internet kullanýcýlarýný ve küçücük çocuklarý dize getiren yalnýzlýk, sen de kendin kadar yalnýz mýsýn?
