Uzaylılar aramızda geziyor olabilir mi?

Şeytan Kapısı - Devil’s Gate dünyayı fethetmek için uğraşan uzaylıların macerasını perdeye taşıyor. Her ne kadar korku türünün klişelerini de kullansa bilimkurgu severleri tatmin edecek bir yapım...

Hollywood’un değişmez konusudur dünyayı istila eden uzaylılar meselesi. Bu olgunun gerçekliği üzerine hiç bir kanıt bulunmasa da insanlar nesiller boyu bu olayın kanıtlarının ortaya çıkmasını bekler. Sinema da açıkçası bir asıra yakın süredir bu beklentiyi artıracak öyküleri perdeye taşıdı. Bunun en ünlü örneği Orson Welles’in 1938 yılında yaptığı yayındır. Dünyalar Savaşı romanını bir radyo tiyatrosu olarak sunan Welles yüzünden Amerikalılar bir çılgınlığa tutulmuş, Marslılar’ın dünyayı istila etmeye başladığını sanmışlardır. Kimi ellerindeki tüfeklerle uzaylı avına çıkmış, kimi arabalarıyla şehirlerden kırsala akın etmiştir. Bu kargaşa yüzünden emniyet kuvvetleri ve ordu radyoyu basmış, her 15 dakikada bir “Bu bir radyo tiyatrosudur, gerçek değildir” diye anons geçilmiş ama insanları inandırmak mümkün olmamıştır. Hatta bu toplu histeriye Hitler bile tepkisiz kalmamış ve “Güya imkanlar ülkesi ABD Marslılar’ı da kendi topraklarına indirdiler” diye dalgasını geçmiştir. Tarihteki tek toplu histeriye sebep olan uzaylı vakası bu da değildir. 51. Bölge’de hala ününü devam ettiren başka bir uzaylı fenomenidir. Bu hafta vizyona giren Şeytan Kapısı ismiyle bir korku filmi beklentisi oluştursa da aslında başarılı sayılabilecek bir bilimkurgu. Konusunu kısaca özetleyim, Şeytan Kapısı, kaybolan anne ve oğlunu bulmaya çalışan bir ajan ve şerifin hikayesini anlatıyor. Bir anne ve oğlu Kuzey Dokato’da küçük bir kasaba olan Şeytan Geçiti’nde ortadan kaybolur. Tüm kasaba alt üst edilmiş fakat kimse onlardan bir iz bulamamıştır. Bu gizemli davaya atanan FBI ajanı Daria Francis araştırma için kasabaya gider. Tüm gözler kadının kocasının üzerindedir. Fakat kasabanın şerifi kadının kocasının biraz garip de asla cinayete karışmayacağını söyler. Ajan Daria şerifin bu ısrarından rahatsız olup kendi gözleriyle kocayı görmek ister. Eve gittiklerinde bütün kapıların, camların tahtalarla kapatılmış olduğu ve tuzaklar kurulduğunu görürler. Daria artık emindir koca eşini ve çocuğunu öldürmüştür. Zar zor olsa da kocayı göz altına alırlar ve kasabaya götürmek için arabaya binerler. Fakat araba çalışmamaktadır, telefonlarınında kesik olduğunu görürler. Sonunda bir yıldırım fırtınası başlar grup tekrar eve kaçmak zorunda kalırlar. Çünkü yere düşen bu yıldırımlar garip gölgeleri toprağa taşımaktadır. Filmin bundan sonrası sürprizli ve gerilimi bol sahnelerle devam eder. Yönetmen Clay Staub’un ilk uzun metraj filmi Şeytan Geçidi. Biraz ham bir yönetmenlik olsa da gelecekte iyi işler çıkaracağına inandığım bir isim oldu Clay Staub. Oyuncu kadrosuna gelince daha çok televizyon yıldızlarından oluşmuş bir kadro söz konusu ama filmin büyüsünü bozacak, çok kötü bir performans görmedim. Birçok kalitesiz film içinde Şeytan Geçidi izleyici için iyi bir alternatif...