Vakýf çalýþmalarýnda konferans yerine atölye çalýþmasýna geçilmeli!

Türkiye’de cemaat, vakýf, dernek ve sosyal gruplarýn eðitim alýþkanlýklarý aðýrlýklý olarak ya vaaz ya da konferans/ seminer þeklinde. Bu iki eðitim modelinin güçlü taraflarý olmalý ki kendilerini devam ettiriyorlar. Ama eðitim formatlarýnýn çeþitlendirilip zenginleþtirilmesi gerekiyor. Kanaatimce bu iki yöntemin yanýna atölye çalýþmalarýnýn eklenmesi lazým. 

Konferans / seminer veya sempozyumun tarzýnýn sorunlarý: Tanýnmýþ bir yazar ve akademisyeni/leri çaðýrýp, salonu dinleyicilerle doldurup eðitim etkinliði yapmak en bilindik yöntem. Bu yöntemin baþarýlý örnekleri oldukça az. Çoðu zaman hem anlatýcý hem de salondaki dinleyiciler için tatmin edici deðil. Bu yöntemin en önemli problemleri dinleyicilerin pasif olmasý ve beceri kazandýrmayýp sadece bilgi verici olmasý.

Halbuki katýlýmcýlarýn da aktif olduðu ve beceri kazandýðý usullere ihtiyacýmýz var.

Atölye çalýþmalarýnýn dört avantajý: Atölye çalýþmalarýnýn konferans usulüne göre en az dört önemli avantajý var. Bunlar; atölye tarzýnýn somut bir meselesinin olmasý, yapýlandýrýlmýþ eðitim materyaline sahip olmasý, katýlýmcýlarý aktif hale getirmesi ve beceri kazandýrma imkanýna sahip olmasý þeklinde.

Atölye tarzý eðitim de belirlenmiþ bir çalýþma odaðý olur. Örneðin saðlýklý beslenme, zaman yönetimi, eþler arasý iliþkiler, çocuk yetiþtirme vb. çalýþma odaklarý olabilir. Bir araya gelme nedeni bellidir. Bu meselenin ilgilileri bir araya gelmiþtir.

Atölye tarzý eðitimin üzerine iyi çalýþýlmýþ bir eðitim materyali olur. Bu eðitim materyalinin nasýl kullanýlacaðý da belirlenmiþtir. Yani içerik ve eðitimin akýþý nettir. Ayrýca, iyi hazýrlanmýþ bir eðitim materyalini eðitim almýþ kiþiler verebilir. Yani yýldýz kiþi gerekmez.

Atölye tarzý eðitime katýlanlar konferansa katýlanlara göre pasif deðil aktiftir. Her katýlýmcý atölye boyunca eðitim materyalinin bizzat muhatabýdýr.

Atölye tarzý sadece bilgi arttýrmayý deðil ayný zamanda beceri kazandýrmayý da amaçlar. Kiþilerde gerçek deðiþim yalnýzca niyet ve motivasyon oluþmasýyla deðil, ayný zamanda nasýl yapýlacaðýný öðrendikleri zaman mümkündür. Atölye sýrasýnda kiþiler alýþkanlýk haline getirebilecekleri becerileri öðrenme imkanýna sahiptir.

Cemaatler kurumsal þirketler gibi mensuplarýný geliþtirebilir: Kurumsal þirketler bünyelerine aldýklarý kiþileri bir dizi yapýlandýrýlmýþ eðitimden geçirir. Bu þirketler mesleki teknik beceriler kadar iletiþim becerileri, stres yönetimi, zaman yönetimi vb. eðitimleri çalýþanlarýnýn almasýný saðlarlar. Böylece kurumsal bir þirkete baþlayan kiþinin donanýmlarý adým adým artar.

Kanaatimce kurumsal þirketlerin yaptýðý þeyi cemaat/vakýf/dernek ve sosyal gruplar kendi insanlarý için de yapabilir. Örneðin ulaþabildikleri ailelerin %40’ný çocuk yetiþtirme ile ilgili bir atölye çalýþmasýna tabi tutmak büyük baþarý sayýlabilir. Bunun için kendi bünyelerinde eðitim birimleri kurabilirler. Bu eðitim birimleri topluluðun kendi deðerlerini de dikkate alarak, yapýlandýrýlmýþ eðitim müfredatlarý oluþturabilir. Sonrasýnda da bu eðitimler atölye çalýþmasý þeklinde mensuplarýna verilebilir.

Ýnsan gücümüzün bir týk daha öteye gidebilmesi için söyleme dayalý eðitim yaklaþýmlarýnýn yanýna beceri kazandýracak eðitim çalýþmalarýnýn eklenip, toplumsal katmanlara yaygýnlaþtýrýlmasý gerekli.