Kadýköy’de öyle bir ilk yarý izledik ki, Fenerbahçe’nin futbolu kabus gibiydi. Osmanlýspor takým halinde iyi savunma yaparak Fenerbahçe’ye hiç pozisyon vermedi. Zaten Sarý-Lacivertliler’in pozisyona giremediðini gördük, saðlý sollu kenar atak yoksunu gözükürken, Kanarya biçare kaldý. Keyifsiz zevksiz bir ilk yarý izledik.
Fenerbahçe deplasmandaki rahat futbolunu her nedense kendi evinde oynayamýyor. Osmanlýspor’un savunmasý oyunu dar alana çekip rakibine hiç þans vermezken; ne yazýk ki, Fenerbahçe’nin böylesine kapalý savunma anlayýþýný çözecek maymuncuk ayaklara sahip olmadýðý gördük.
Orta sahada geçen bir oyun anlayýþý ile her iki takým da pozisyon yoksunu kaldý. Ýkinci yarý duran topta ileri çýkan Skrtel’in kafa golüyle tartýþmalý bir þekilde Fener öne geçti. Sarý-Lacivertliler’in attýðý bu golden sonra Giuliano’nun direkten dönen topuna Soldado ile ikinci Fenerbahçe golü geldi. Sonrasýnda ikinci yarýda oyuna giren Valbuena ile Fenerbahçe’nin oyun çehresi olumlu þekilde deðiþti. Roberto Soldado’nun çok güzel aþýrtma vuruþu Osmanlýspor kalesinin üst direðinden dönmesi gerçekten olaðanüstü Fenerbahçe þanssýzlýðýydý.
Fenerbahçe ilk golden sonra var. Atýlan ilk golden önce olaðanüstü sýkýntýlý futbol oynuyor. Evinde de olsa seyircisini bile suskunluða gömüyor. Ne zamanki ikinci yarý goller gelince aktif futbol oynamaya baþladý, o zaman da bizim 2. yarý için elimizden alkýþtan baþka bir þey gelmez. Kanarya kendi saha avantajýný her nedense iyi kullanmýyor. Her maça sýkýntýlý bir oyun baþlangýcý yapýyor. Halbuki deplasman karþýlaþmalarýnda hem rahat hem de huzur veren futboluyla galip gelebiliyor. Futbolcularda deðiþiklik yok ayný. O zaman ilk yarý neden yoklar Aykut Kocaman’a sormak gerek.
