Paris’in ortasýnda üç kadýnýn dehþet verici bir þekilde katledilmesinin sýrlarý henüz ortaya çýkmadý. Burada en büyük görev þüphesiz Fransa’ya düþüyor. Ancak kamuoyu olasý bir sabotaj için o kadar hazýrlýklýydý ki cinayetler sürece olan halk desteðini azaltmak bir yana, daha da arttýrdý. Ancak ayný etkinin PKK üzerinde olduðunu söyleyebilmemiz zor.
Üç kadýnýn infazý Kandil’de öldürülme korkusunu ve sürece olan inancý zayýflatmýþ olabilir. Silahsýz kaldýklarýnda Avrupa’da bile olsalar öldürülebileceklerini gören PKK üst yönetimi, süreçte istenen iþbirliðine yanaþmayabilir. Belki de infazlarýn asýl nedeni de buydu. Yani PKK’ya mesaj vermek.
Zorlu bir yol
Sürecin daha baþýndayýz. Bunun gibi birçok sabotaj giriþimi ile karþýlaþýlabilir. Kimse terörü sona erdirmenin kolay bir iþ olduðunu söylemedi. Süreç devam etmelidir. Ancak sürecin ne kadar çok düþmaný olduðunu da iyi bilmemiz gerekiyor:
PKK çok parçalý bir yapý ve bu tür görüþmelerde terör örgütlerinin parçalanma riski her zaman vardýr. PKK acaba böylesine zorlu bir görüþme sürecini kaldýrabilecek mi, yoksa birkaç parçaya bölünecek ve içlerinden bir kýsmý ‘Gerçek PKK’ gibi isimler altýnda daha kanlý bir terör sürecini mi baþlatmak isteyecek? Örneðin Fehman Hüseyin (Bahoz Erdal) gibi PKK içinde sayýlarý bir hayli fazla olan Suriyeli militanlar için Türkiye Kürtleri ile Türkiye devletinin tüm sorunlarýný halletmesi özlenen bir hedef midir? Ayný þekilde Ýranlý PKK’lýlar için Türkiye’de çatýþmalarýn sona ermesi ve ayrý bir devletin kurulamamasý baþarý mýdýr, baþarýsýzlýk mýdýr?
Sorularý arttýrabiliriz; Örneðin kaçakçýlýk, uyuþturucu ve silah ticareti ile güç ve itibar elde etmiþ PKK’lýlar için barýþ ne kadar kýymetlidir? Türkiye’yi görmeden su katýlmamýþ bir Kürtçü olarak yetiþen ve hayali bir devlete inanan Diaspora’da ortaya çýkan yeni nesil için Türkiye’de silahlarýn susmasý mutlu son mudur?
Ýzin verirler mi?
En önemlisi Arap Baharý’ndan sonra oluþan dengelerde Türkiye’nin ayaðýndaki en aðýr prangadan kurtularak sosyal, ekonomik ve siyasi alanlarda turbo motor takmýþçasýna büyümesi ve bu sayede kimseye eyvallahýnýn kalmamasý ABD, Ýsrail, Ýran, Suriye, Irak, Rusya, Fransa ve daha birçok ülke için özlenen, istenen bir geliþme midir?
PKK ne yazýk ki 2003’ten bu yana bir Türkiye gerçeði olmanýn ötesine geçti ve diðer ülkeler ile kýrýlmasý güç baðlar kurdu. Þu anda PKK Türkiye’nin Suriye ve Irak politikalarýna karþý en etkili dengeleyici rolünde. Böylesine kýymetli bir karttan birilerinin kolayca vazgeçeceðini düþünmek zor. PKK ile Türkiye’nin anlaþmasýna bu güçler engel olamasa dahi, terör kartýnýn yerine hýzla baþka bir kartý, örneðin Türkiye’de mezhep çatýþmalarýný veya baþka bir terör örgütünü ikame etmek isteyeceklerdir. Ne yazýk ki bunun bazý emarelerini de görmüyor deðiliz.
Barýþ için kuvvet
Bu þartlar altýnda görüþmelerin ne kadar çok düþmanýnýn olduðunu ve çok fazla risk bulunduðunu bilmem hatýrlatmaya gerek var mý? Türkiye yine de yýlmadan terör sorununu çözmek için elindeki tüm araçlarý kullanmak zorunda. Fakat bunu yaparken sadece bir boyuta odaklanmak ve diðer alanlarý ihmal etmek son derece ölümcül bir hata olabilir. Bu nedenle en baþta sahadaki askeri gücün daha etkili hale getirilmesi gerekiyor; sýnýrlarýn güçlendirilmesi, güvenlik güçleri arasýndaki uyumun arttýrýlmasý, asker ve polisin daha etkili silah ve teçhizat ile donatýlmasý þart. Çünkü barýþ masasýný ancak meþru silahlar koruyabilir.
