DÝN eðitimi ve öðretimi, demokratik ve lâik ülkelerde zaman zaman en çok tartýþýlan konular arasýnda olmuþtur. Tartýþýlmaya da devam etmektedir. Bütün dünyada din eðitimi gerek ders sayýsý gerekse saat miktarý açýsýndan giderek artýyor. Baþta Avrupa olmak üzere dünyanýn neredeyse tümünde din dersi zorunlu. Bu hususta ne yazýk ki dünya sýralamasýnýn en gerilerinde Türkiye yer almaktadýr.
Demokratik lâik ülkelerde, meselâ ABD’de, din eðitim ve öðretimine çok önem verilmekte, fiilen zorunlu din öðretimi ve eðitimi yaptýrýlmaktadýr. Din eðitimi özellikle AB ülkelerinde devlet tarafýndan büyük maddi destek görüyor. Fransa’da özel okullarýn yüzde 95’i Katolik Kilisesi’ne baðlýdýr. Almanya’da din dersi ilkokul birinci sýnýfta baþlýyor. Kiliseler, okul öncesinden üniversiteye kadar her aþamada eðitime katýlýyor ve devlet okullarýnda da din ve ahlak dersi düzenli olarak okutuluyor. Ýspanya’daki ilk ve ortaokullarda din dersi almak zorunlu. Danimarka’da din dersi ilk, orta ve lise de zorunlu. Ýsveç ve Norveç’te ise devlet okullarýnda ilk 9 yýl din dersi zorunlu olarak okutuluyor. Hollanda’da özel okullarýn üçte ikisini cemaat okullarý oluþturuyor. Ýngiltere, Finlandiya, Avusturya, Yunanistan Ýtalya gibi onlarca batý ülkesinde din eðitim ve öðretimi çeþitli kademelerde zorunludur.
Batý’daki bütün eðitim kurumlarý, týpký Ýmam-Hatip Liseleri gibi hatta bunun daha fazlasýný çocuklarýna bu ideali veren kurumlardýr. Batý eðitimine baktýðýmýzda aslýnda seküler söylemin tam tersine bütün eðitim kurumlarýnýn temel mantýðýnýn ÝHL’lerin benzeri ve hatta bir üst kademesi olduðunu görmek mümkün.
Bizde ise bu boþluðu dolduran hedef tahtasý haline getirilmelerine, itilip kakýlmalarýna raðmen, Ýmam Hatip Liseleri olmuþtur. Bu okullar ülkesine baðlý, vatansever, baþka medeniyetlere, düþünce geleneklerine uzanabilen kuþaklar yetiþtirmeyi pratize eden eðitim kurumlarýdýr. Türkiye’de Ýmam-Hatip Liseleri, sadece ‘din eðitimi’ veren kurumlar deðildir. Din eðitimi dýþýnda normal liselerde görülen tüm pozitif ilimler okutulmaktadýr. Aslýnda bu okullara olan talep diðer okullarda ‘din eðitimi’nin olmayýþýyla ilgilidir. Tüm okullarda temel din eðitimi ve öðretimi talebi karþýlanabilecek bir durum söz konusu olsa Ýmam Hatip okullarýna olan ilgi meslek edinme dýþýnda bir taleple karþýlaþmayacaktýr.
Bizim öncelikli hedefimiz en temel sorunumuz olan Müslüman bir toplumda ‘din eðitimi’ algýsýnýn sorunlu olduðu bu sistemi deðiþtirmek olmalýdýr. Türkiye’de, çocuklarýmýza, farklýlýklarý ile birlikte yaþamayý medeniyet tecrübemizi, ideallerimizi kazandýrmak yerine, bu ruhu ve bilinci, unutturan, hatta yok eden; çocuklarýmýzýn dünyalarýnda düþmanlar üreterek ötekileþtirici ruhu egemen kýlýyoruz.
Þimdi gelelim Ýzmir’de bir bardak suda koparýlan fýrtýnaya... Efendim bizim okul neden Ýmam Hatip oluyormuþ. Yapýlan gösterileri iyi niyetli bulmuyorum. Bu okullar Milli Eðitim’e baðlý deðil mi? Oraya gidenler bu ülkenin evlatlarý deðil mi? Kendi çocuklarýmýza niye parya muamelesi yapýyoruz? Bu ayrýmcýlýk vatanseverlik duygusuyla ifade edilebilir mi? Hem vatansever olup hem de ülke evlatlarýna ayrýmcýlýk ve ötekileþtirme yapabilir misin? Bu genç evlatlarýmýzýn ruhunu örselemeye onlarý topluma yabancýlaþtýrma kimsenin haddine deðildir. Bir okul üzerinden çýkýp biz Ýmam Hatip Okulu istemiyoruz kampanyasýna dönüþtürülmeye çalýþýlan bu anlayýþý anlamakta zorlanýyorum. Gitmek istemiyorsan sen gitme kardeþim. Gidenlere yönelik bu kin ve nefretin neden? Bu okullar Milli Eðitim müfredatýnýn dýþýnda yasa dýþý faaliyet mi gösteriyor? Ýmam-Hatip Liselerini yok saymanýn ve öcü olarak göstermenin hiç kimseye faydasý yoktur. Keþke bütün okullar Batýda olduðu gibi Ýmam Hatip müfredatýna sahip olsa da bizde bu tartýþmalarý yaþamasak.
Her türlü zorlamaya dayatmaya nasýl karþý isem, her türlü seçme ve tercih hakkýnýn yok edilmesine de sonuna kadar karþýyým.
Seçme ve tercih etme hakký her öðrencinin en demokratik hakkýdýr.
