Çocukluklarında yalnız kalmış, neredeyse tek başına büyümüş ve zihinleri bölünüp çoklu kimlikleri oluşmuş kişilerin hikayelerini dinliyorum. Hikayelerin başlangıcı benzer: Yalnız kalmış çocuk, zihninde yalnızlığına ortak olacak başka bir çocuk var ediyor. Hikayenin sonu da benzer: Zihin parçalara bölünüyor. Bir kere bölünmüş zihin hep bölünerek, bir zihinde çok sayıda kişilik oluşuyor.
Bağ evinde yalnız büyüyen çocuk
Size bir hikaye anlatayım. Kahramanımız bir Anadolu şehrinde, bir bağ evinde, tek çocuk olarak büyümüş. Evimiz; şehrin dışında, geniş bir arazi üzerinde bir villa şeklinde. Yakında başka çocuk ve ev yok. Erişkinlerin ihtiyaçlarına iyi cevap veren bir ortam. Ama çocuğun ihtiyaçlarına uygun değil. Çocuk ilkokula kadar bu evde başka çocuklar olmaksızın büyüyor. Yalnız kalan çocuk iç dünyasında başka bir çocuk var ediyor. Hayali arkadaşlar zamanla gerçek ve kalıcı arkadaşlara dönüşüyor. Bu arkadaşlar on yıllar geçtiği halde kişiyle konuşuyor. Zaman zaman da bedeni kontrol ederek kendi hayatlarını yaşamak istiyor.
Dışlanmış yalnız çocuk
Başka bir hikaye daha anlatayım. Çocuğumuzun abi ve ablalarıyla belirgin yaş farkı var. Çocuklar kendi arasında gruplaşmış. Büyük çocuklar küçüğü adeta görmüyor. Grubun dışında ve yalnız kaldığını düşünen çocuk hayal dünyasına yöneliyor. Hayali oyun arkadaşı oluşturuyor. Gerçek hayattaki arkadaşlar yerine zihnindeki arkadaşlarla takılıyor. Bir kere var olan kişilikler benlik duygusu kazanıyor. Kendilerinin de hayatları olduğunu düşünmeye başlıyorlar. Her biri farklı özelliklere sahip bu çocuklar, zamanla bedenle beraber büyüyorlar.
Gerçek arkadaş mı hayali arkadaş mı?
Çocukken zihnen var edilmiş hayali oyun arkadaşı olması nadir bir durum değil. Aslında bu durum normal kabul edilir. Çocuklar hayali oyun arkadaşı ile oyun oynayabilir. Bu çocuğun gerçek dünyada da arkadaşı olur. Çocuğun gerçek olan ile hayali olanı ayırt etmesi beklenir. Çocuk iki dünya arasında geçişleri uygun bir şekilde yapar. Zamanla gerçek dünya hayali olana baskın gelir.
Bölünmüş zihni olanlarda ise, hayali arkadaşlar oyun ihtiyacı yerine yaşamsal ve güçlü psikolojik ihtiyaçlar sebebiyle oluşur. İç dünya dış dünyaya geçici değil kalıcı olarak baskın hale gelir.
Başka çocuklarla birlikte büyümek çocuk hakkı
Diğer çocuklarla birlikte oynayarak büyümek, çocuk için elzem ihtiyaçlardan biri. Hatta çocuk haklarından biri olarak kabul edilmeli. Yalnız ve izole büyümek ise çocuklar için ruhsal gelişimde bir risk faktörü sayılmalı.
