Trump ile Kim Jong-un, tarafsýz saha olarak saptanan Singapur’da bir araya geldiler. Basýna yansýyan ilk görüntüler, iki liderin el sýkýþýp arkada iki ülke bayraklarýnýn bulunduðu koltuklardaki yerlerini almalarý þeklindeydi. Trump, K. Kore liderinin elini, Macron’la tokalaþtýðý gibi sýkmadý, daha mesafeliydi. Ancak esas çarpýcý olan, liderlerin arkasýndaki bayraklardý.
Daha önce hiç yan yana gelmedikleri için bu iki bayraðýn aslýnda birbiriyle ne kadar uyumlu bir desen ortaya koyduðu hiç fark edilmemiþti.
Ýki bayrakta da kýrmýzý, mavi ve beyaz renkleri var. K. Kore bayraðýnda 2, ABD bayraðýnda 13 çizgi bulunuyor. K. Kore’nin bayraðýnýn ortasýnda komünizmi temsil eden tek bir kýrmýzý yýldýz varken, ABD bayraðýnda bunlardan 50 tane var. Yan yana geldiklerinde, modacýlarýn ilham alabilecekleri bir uyum sergiliyorlar.
Bayraklarýn uyumu, devletlerin uyumuna da vesile olacak mý, ondan emin olmak kolay deðil. Ancak, tüm karþýlýklý nazlanmalara raðmen iki hasým devletin liderlerinin sadece görüþmeyi baþarmýþ olmalarý bile, tarihi bir an olarak kayda geçebilir.
Ýyi senaryo
ABD’nin K. Kore ile görüþmesinin biri iyi, diðeri kötü senaryo þeklinde iki farklý yorumu yapýlabilir. Ýyi senaryo, ABD’nin Çin’i askeri açýdan karþýsýna almama anlayýþýna dayanýr. Bu senaryoya göre, K. Kore’nin nükleer silahlarýný gömmesi saðlanýr, G. Kore ile iliþkiler geliþtirilir, dolayýsýyla K. Kore normalleþtirilerek uluslararasý sisteme çekilir.
K. Kore’ye komünizmden uzaklaþtýrýlýp “demokrasi götürülmesi” gibi bir konu gündemde olmadýðýna göre, muhtemelen bu ülkenin ekonomik ve siyasi modelinin Çin’e benzemesine razý olunur. Dolayýsýyla Kim Jong-un ölene kadar lider kalabilir.
Ülke, denetimli liberalizme açýlýr; ABD müttefiklerini tehdit etmez, tam tersine onlarla ticaret yapar; ambargolar kalkar. ABD ise bu ülkenin müttefiklerini tehdit etmemesi karþýlýðýnda Çin’i askeri olarak tehdit etmez. Tayvan’daki askeri üslerini kapamaya kadar varmasa da, denizlerdeki savaþ gemileri geriye çekilir.
Bu senaryo, ABD-Rusya ve ABD-Avrupa iliþkilerinde Trump’ýn Çin’e “dengenin dengeleyicisi” rolünü verdiðini gösterir. Ayrýca, Ýran’ýn da tek “kötü çocuk” olarak kalmasýný kolaylaþtýrýr.
Kötü senaryo
Bu senaryo, ABD’nin kandýrmaca yapmasý üzerine inþa edilebilir. Trump gibi herkesi küçümseyen birinin K. Kore liderinin adeta ayaðýna gitmesi pek beklenen bir durum deðil. K. Kore nükleer silahlarýný kullansaydý, muhtemelen ABD silahlarýyla haritadan silinirdi. Dolayýsýyla Trump’ýn K. Kore’yi ikna etmesi için çok büyük bir nedeni yok.
Öte yandan, Kim Jong-un’un Trump’ýn isteklerini kabul etmek için ne gibi bir nedeni olduðunu anlamak da kolay deðil. Ekonomik sýkýntýlarýný Rusya ve Çin ile aþabilir, ABD ile uyumlu olmadan da model deðiþikliðine gidebilirdi. Dolayýsýyla K. Kore’nin Kore yarýmadasýnda ve daha geniþ bir bölgede tansiyonu düþürmekten saðlayacaðý çok büyük bir kazancý yok gibi gözüküyor.
Aslýnda hiç kullanýlmayacak silahlar üzerinden görüþülüyor ama müzakere listesindeki tek konu da bu deðil. Silahlar dýþýndaki diðer baþlýklarda anlaþma saðlanamazsa, K. Kore’nin silahlarýný gömmekten vazgeçeceði öngörülebilir.
Böyle olursa, ABD elinden geldiðini yaptýðýný ama K. Kore’nin barýþ güvercinini vurduðunu ileri sürer. Gayet tabi bu süreçten Çin sorumlu tutulur ve Çin’le olan ticaret savaþý, askeri gerilim iliþkisine dönüþür. Böylece Trump, “barýþçý” mertebesine yükselirken, kavga ettiði ülkeler konusunda “ne kadar haklý” olduðunu da gösterme imkaný bulur.
