Kabul ediyorum; ben yandaþým!
Vicdanýn yandaþýyým.
Merhametin yandaþýyým.
Ýyiliðin yandaþýyým.
Toplumculuðun yandaþýyým.
Paylaþmanýn yandaþýyým.
Dayanýþmanýn yandaþýyým.
Yardýmlaþmanýn yandaþýyým.
Nitekim saðlýk yardýmýna ihtiyacý olan çaresizlere saðlýk hizmeti götüren Yeryüzü Saðlýkçýlarý, evsizlere kalacaklarý evler saðlayan Yeryüzü Evleri, kimsesi olmayan bakýma muhtaç hastalara gönüllü hastabakýcýlýk hizmeti sunan Yeryüzü Vicdanlýlarý faaliyetlerinin öncülüðünü yaptým.
Ramazan ayýnda dünyanýn her yerinde kurulan, insanlarýn iftarlarýný yaptýðý mütevazý yer sofralarý olan Yeryüzü Sofralarý’nýn isim babasýyým.
Bunlar ve benzeri projelerle toplumsal faaliyetler konusunda çýðýr açtým.
Dedim ya, yandaþým.
Adaletin yandaþýyým.
Hukuk devletinin yandaþýyým.
Ýnsan haklarýnýn yandaþýyým.
Hukuksuz yargýlamalarýn, yargýsýz infazlarýn, insanlarý insanlýðýndan çýkartan zulümlerin son bulmasý için, ülkemizde ilk insan haklarý kampanyasýný ben baþlattým.
Yandaþým; demokrasinin yandaþýyým.
Halk iradesinin yandaþýyým.
Böyle olduðum için, bu ülkede demokrasiye, halkýn iradesine darbe indiren darbecilerin tanklarýnýn karþýsýnda ilk duran adamým.
Yandaþým; özgürlüðün yandaþýyým.
Eþitliðin yandaþýyým.
Emeðin yandaþýyým.
Barýþýn yandaþýyým.
Hoþgörünün yandaþýyým.
Ezilenin yandaþýyým.
Sömürülenin yandaþýyým.
Garibanýn yandaþýyým.
Kimsesizin yandaþýyým.
Mütevazý yaþamanýn yandaþýyým.
Ýnsan haklarýnýn olduðu gibi canlý haklarýnýn da yandaþýyým.
Doða korumacýlýðýnýn yandaþýyým.
Evet, yandaþým.
Bilimin yandaþýyým.
Ýlimin yandaþýyým.
Sanatýn yandaþýyým.
Evrenselliðin yandaþýyým.
Laikçiliðin deðil laikliðin yandaþýyým.
Ahlakýn yandaþýyým.
Tutarlýlýðýn yandaþýyým.
Davetleri üzerine solcusundan saðcýsýna siyasi görüþleri taban tabana zýt gazetelerde yazdým.
Ama solcu gazetelerde ne yazdýysam saðcý gazetelerde de onu yazdým.
Saðcý gazetelerde ne yazdýysam solcu gazetelerde de onu yazdým.
Ýstediklerimi yazamadýðým zaman, özgürlüðüm kýsýtlanmak istendiði zaman da yazmayý býraktým.
Dönem dönem gazetelerde yazmaktan vazgeçtim; ama vicdanýmdan asla vazgeçmedim.
Cüzdaný hiç önemsemedim; hep vicdaný önemsedim.
Vicdan, adalet, özgürlük benim vazgeçilmezim; olmazsa olmazýmdýr.
Onlar benim yoldaþýmdýr.
Yandaþlýksa, onlarýn yandaþýyým.
Hiçbir zaman zulme, zalime yandaþ olmadým.
Kalemime günde beþ vakit “Zalim kim olursa olsun ona karþý ol, mazlum kim olursa olsun ondan yana ol” öðüdünü verdim.
Ve hep mazlumlara yandaþlýk ettim.
“Susma, sustukça sýra sana gelecek” cümlemle, mazlumlarý zalimlere karþý susmamaya davet ettim.
O cümlem gibi bana ait olan “Susma haykýr, zulme hayýr”, “Zulme karþý direneceðiz; yýlgýnlýk yok direniþ var” gibi cümlelerimle, mazlumlarý zalimlere karþý direniþe teþvik ettim.
Zalimlerin ve onlarýn düzeninin bana saðlayacaðý dünya nimetlerini de hep elimin tersiyle ittim.
Zaten dünya nimetlerine hiçbir zaman önem vermedim.
Dünya nimetlerini bana saðlasýnlar diye hiçbir iktidarýn yandaþý olmadým.
Aksine iktidarlarýn bana sunduðu göz kamaþtýrýcý imkanlarýn hiçbirinden yararlanmadým.
Ben iktidarlara deðil vicdana yandaþlýk yaptým.
Ýþte ben böyle bir yandaþým!
