Eðer VAR sistemi olmasaydý, dün gece atýlan goller bal gibi geçerli sayýlacaktý. Çünkü Cüneyt Çakýr, hepsinde santrayý göstermiþti. Demek ki neymiþ... VAR iyi bir þeymiþ!
***
Kasýmpaþa topu Beþiktaþ’a býrakmýþ gibi görünüyordu ama, oyunun ipleri kendisinin elindeydi. Ataklarý hem daha seri, hem daha tehlikeli ve hem de daha organizeydi. Neyi, nasýl, niçin yapmasý gerektiðinin ya da yaptýðýnýn bilincini taþýyordu.
Birlikte açýlýyor, birlikte kapanýyor; ne yapýyorlarsa birlikte yapýyorlardý.
Aslýnda yediði gollere bakýp, Beþiktaþ’ýn çok kötü oynadýðýný söylemek; o kadar da doðru ya da saðlýklý deðil... Tek fark þu: Fena deðillerdi ama, rakibi onlardan daha iyiydi.
***
Ama arada acemilikler vardý. Dorukhan’ýn gol sevinci yaþarken kendini sakatlamasý, (Üstelik daha maçýn çok baþýnda) mecburen oyundan alýnmasý; kabul edilebilir bir þey deðil. Hocasýný ters köþeye yatýrdý.
Sadýku”nun topun geliþine sert volesi, harika bir gol getirdi. Zaten topun geliþine vurduðunuzda, þayet kalecinin üzerine gitmiyorsa; kaleyi bulan her þut büyük oranda gol olur.
Kasýmpaþa’nýn attýðý ikinci gol ise, kale önü karambolü sýrasýndaki savunma hatalarýndan geldi. Önlenebilirdi...
Bir ara Trezeguet’nin Necip’e bacak arasý yapýp, soldan kaçarak topu yakalamasý; savunmanýn çaresizliðini anlatan ibretlik bir pozisyondu.
***
Ýkinci yarý için Fatih Aksoy’un devreye sokulmasýný, doðrusu hiç anlamadým. Acemiyi kurtarýcý diye oyuna alýrsan, böyle neden olduðu penaltýyla takýmý yatýrýr.
Gerçi Beþiktaþ ikinci yarýya golle baþlamýþtý ve iyi de gidiyordu ama, genç iþi hata; pahalýya patladý.
Sonrasý malum...
