Zorlu ekipler kurada bir araya düþtüðünde “ölüm grubu” nitelemesini yapýþtýrýrýz... Dediðimiz yerindedir. Ama yaþamayý bilene výzýltýdýr futbolda ölüm.
Ýspanya ile Hollanda anlattý bunu taze taze... Ýyi isen bunu hep göstereceksin. Verimlilikte ara verdin mi seni tepeliyorlar. Çünkü baþka iyiler de var.
Ulema futbolu karmakarýþýk bir yapý içine sokar ve bazan kendi de oradan çýkamaz! Ancak futbol o denli karmakarýþýk yapý taþýmaz. Günümüzde, iyi olmadýðýný varsayan takým, rakibinin kendisinden üstünlüðünü peþinen kabullenip, savunma oyununu benimsiyor. Ama üzerine kontratak ekliyor. Tabii bunu da iyi yapan var, yapamayan var. Belçika ‘iyiyim’ deyip pas oyununu yeðledi, ne var ki tempo katamadan yetersiz uyguladý. Cezayir savunma oyununa sarýlýp sürpriz ataklarý kovaladý. Belçika gerçeði görüp miskin paslarý býrakarak dinamik oyuna yönelince maçý kopardý.
Kupa, futbol, ülkesinde þampiyonluk arayan Brezilya... Evet ama Brezilya-Meksika maçýnda bir baþka takýma, maçý yöneten Türk üçlüye kilitlendik.
Doðan Babacan 40 yýl önce Dünya Kupasý’nda düdük çalarken henüz doðmamýþ olan Cüneyt Çakýr çýktý sahaya dün. Tarýk Ongun ve Bahattin Duran ile birlikte. Dünya Kupasý düzeyinde hiç olmayacaðýný sandýðýmýz hakem hatalarýna tanýk olarak düne geldiðimizi düþünerek onlarý geniþ bir hoþgörü ile deðerlendirdim. Ama görmezden geleceðimiz hatalarý olmadý. Bir baþka boyuta da kaydý kafam: Bir baþarýsýzlýk duygusuna kapýldým. Çakýr’ýn Brezilya’da olmasý mutluluðumuzdu, ama Babacan ile Çakýr arasýnda 40 yýl olmasý da ayýbýmýzdý. Verimde devamlýlýðý hakemlikte de kaçýrmýþtýk. Artýk yakalayacaðýz dilerim.
Brezilya bildiðiniz gibiydi dün. Meksika bildiðimizden iyiydi. Maçýn tadýný onlar verdi.
