Yedi yaþýnda üçkaðýtçýlar...

Bu baþlýðý atarken çok düþündüm. Çok da üzülerek attým.

Bir okulda pilot uygulama yapýldý bundan birkaç yýl önce. Okullarda parayý kaldýrmak için öðrenciler artýk kart kullanacaktý.

Bu kantin ve yemekhane otomasyonu projesinin yazýlýmýný yapma iþi de bize düþtü.

Ýlkokul 1. Sýnýf öðrencilerine kartlarýný daðýttýk. Yazýlýmýný yaparken ekip sordu “Fraud kontrolleri koyacak mýyýz?” (Fraud = dolandýrýcýlýk)

Nedir fraud kontrolü? Bu kartlarla üçkaðýt yapabilmelerini, kartlarýn kopyalanmasýný, ayný gün ayný kartla birden fazla kez yemek yenilebilmesini, karta dýþarýdan para yüklemeyi engellemek.

“Yok artýk” dedim. Ýlkokul 1 öðrencilerine de hýrsýz gözüyle mi bakacaktýk?

Test uygulamasý olmasýnýn da verdiði rahatlýkla koymadýk.

Birkaç hafta geçtiðinde okul kantininin ve yemekhanesinin sorumlusu yana yakýla arýyordu. “Acilen kontrol koyun, maalesef öðrenciler bu kartlarla bizi dolandýrýyor. Ayný kartla birkaç çocuk öðlenleri yemek yiyor. Kameralardan ve günsonu raporlarýndan takip ettik.”

Beynimden aþaðý kaynar sular döküldü, ilkokul birinci sýnýf öðrencileri önce beni kandýrmýþtý.

Ama suç onlarýn deðildi elbet.

Anne babalarýna þöyle söylemek isterdim.

Nasýl öðrettiniz el kadar çocuklara üçkaðýtçýlýðý?

Nasýl örnek oldunuz böyle bu kadar?

Kendi yaptýðýnýz iþlerde, hayatlarýnýzda nelerden çaldýnýz, nelerden kestiniz, hangi iþlerinizi böylesine bozuk yaptýnýz da çocuklarýnýz sizden örnek aldý?

Not: Genelleþtirmek deðil niyetim. Elbette ki azýnlýktýr. Yüz çocuktan böyle yapabilecek çocuk sayýsý bir elin parmaklarý kadardýr. Ama konuþmak gerek.

*       *      *

Anneden-babadan doðru terbiyeyi, ahlaklý bir örnek olarak evlatlarýný doðru yönlendirmeyi görmeyen çocuklarýn cehaleti çok tehlikelidir. Ama daha tehlikeli bir þey varsa o da eðitim almalarýdýr.

Ýyi insan olmadýktan sonra cahil de olsa tehlikeli, okumuþ da olsa tehlikeli.

Eðitimi okulla baþlayan, okuldan ibaret bir süreç gibi görme hatasýna düþüyoruz.

Yanlýþ yapýyoruz.