Herkese Merhabalar;
Hep istediðim ve çok da beceremediðim gazete köþe yazarlýðý ýsrarýmý sürdürmekten vazgeçemediðim için karþýnýzdayým.
Ýlklerin heyecaný parmaklarýmýn ucunda tedhiþ ediyor zihnimi.
Tamamlasam bu yazýyý, sonrasý gelecek biliyorum.
Topyekün bir anlamý olmayacak belki diye düþünüyorum. Görüyorsunuz yazýnýn içeriðinin oluþmasýna yardýmcý düþünceleri de engel olamýyor, ekliyorum.
Düþüncenin samimiyetini klavyeden saklamadan yazmalý diye düþünüyorum.
Ve bu iþte anlatabilmenin, kendini gerçekleþtirmenin özgürlüðü var herhalde.
Ve kuþatan sorumluluklar ayrýca.
Adý ecnebi bir kelime olan gazetede yazmak da neyin nesi diye mýrýldananlarý görüyorum karþýmda.
Olsun diye yapýþtýrýyorum cevabý.
Gazete yeryüzü gibi bir ortamdýr. Herkese yaþama imkaný tanýr.
Sürekli kendi iþimi yapmýþ biri olarak yaþamadýðým bir ihtimalle sahipleniyorum kalemi.
Kovulmak artýk bir ihtimal…
Bir hukukçuyum ve belki daha çok bu alana iliþkin düþüncelerimi aktaracaðým okuyucuya…
Lakin kalem evrilmek isterse o yana ve zihnimde izin verirse bu yana yazmak isterim bir çok konuda.
Kelimeler yazýnýn tuðlalarýdýr. Hangi yapýnýn duvarlarýný ördürür okuyucu, bilinmez.
Bir dönüþümün komik hikayesi olur bazen yazarlýk. Ahmet Hakan bir gün yazamaz derdim. Yanýldým. Yanýlgýmdan aldýðým cesaretle yazmak azmindeyim.
Çok okunan bir yazar olsam da “Eski seccadelerinizi seviniz” diye bir cümle geçirebilsem yazýmda Mehmet Þevket Eygi edasýyla.
Ýnsan Yavuz Donat’ýn hayatýný ne kolay devam ettirir. Ama iþ Çetin Altan’a gelince vefat etmeden çýkmaz asla meydane.
Her daim nasýl yazar insan… Ýzin verilmeli yazarlara bir gün, yazýnýn baþlýðýyla idare etmeli okuyucu. Bir gün sonra yazýnýn kendisi gelir bulur baþlýðýný.
Karýþýk aklýmla çýktýðým bu yolda hep olduðu gibi iyi niyetimle ve hala devam eden heyecanýmla
çokça yazýlar yazabileceðim inancýyla,
Herkese bir kez daha Merhaba…
