Cumhuriyetimizin ilanýnýn üzerinden geçen 90 küsur yýllýk süreçte tam 65 hükümet kurulmuþ.
Kabaca 23 yýllýk tek parti dönemini bir yana býraktýðýmýzda geriye 60 küsur yýl kalýyor.
Bu þu demek: Her hükümetin ömrü bir yýl.
Çok partili hayata geçiþimizden bugüne bazen bir yýla iki hükümetin sýðdýrýldýðý da olmadý deðil.
Sürekli zayýf ve güçsüz koalisyonlar dönemi, Türkiye’ye çok þey kaybettirdi.
Hangi partinin hangi partiyle hükümet kurup kuramayacaðý, ayrýca kurulan hükümetin transfer edilen vekillerle yýkýlmasý meselesi ne yazýk ki demokratik siyasetin de, siyasetçilerin de itibarýný hayli örselemiþtir.
Darbeler dönemi ve sonrasýndaki süreçlerde kurulan hükümetler veya oluþturulan koalisyonlu yapýlar, Türkiye’nin bugünkü süreçte bile hâlâ yaþadýðý sýkýntýlarýn ana sebeplerinden biridir.
Türkiye’nin güçlü bir iktidara ve istikrara sahip olamamasý kaçýnýlmaz olarak ekonomik küçülmeyi ve sýkýntýlarý da beraberinde getirmiþ, dahasý ve en fenasý bürokratik oligarþiyi kökleþtirmiþtir.
***
Biraz geçmiþe uzanalým.
1960 askeri darbesi sonrasýndaki dönemlere…
1960-65 yýllarý arasýnda 6 hükümet kurulmuþ.
Yani 5 yýlda 6 hükümet…
Müthiþ bir siyasal istikrarsýzlýk dönemi…
Akabinde gelen 1971 askeri muhtýrasý…
Sonrasýnda bakýyorsunuz 11 hükümet kurulmuþ…
1971-1980 döneminde, yani 9 yýllýk sürece tam 11 hükümet sýðdýrýlmýþ…
O tarihler anarþinin ve terörün kol gezdiði yýllardýr…
Demokrasinin en zayýf olduðu yýllar…
Demokratik siyasetin itibarýnýn yerlerde süründüðü yýllar…
Siyasetçilerin kýymetten düþürüldüðü yýllar…
Zayýf ve güçsüz koalisyonlar dönemi…
Zayýf ve güçsüz bir Türkiye’nin istiklal ve istikbal sorunu yaþadýðý yýllar…
Dýþa baðýmlýlýðýn zirve yaptýðý yýllar…
1979 yýlýnda Meclis’te 115 tur yapýlýyor Cumhurbaþkaný seçimi için.
Ne yazýk ki seçilemiyor.
Derken 1980’de askeri bir darbe geliyor.
1983-1989 yýllarý Özal’ýn partisinin tek baþýna iktidarda olduðu yýllar.
Askeri darbe sonrasý olmasýna raðmen güçlü bir siyasal iktidarýn olduðu ve dolayýsýyla Türkiye’nin ekonomik büyümeye geçtiði yýllar…
Yeniden siyasetin itibar kazandýðý yýllar…
Ardýndan 1991’de baþlayan ve 2002 yýlýna kadar devam eden süreçte tekrar baþlayan koalisyonlar dönemi.
11 yýla sýðdýrýlan 12 hükümet…
Demokratik siyaset tekrar güç kaybettiði için askeri bürokrasinin darbe üzerinden siyaseti þekillendirdiði yýllardýr bu yýllar…
28 Þubat askeri darbesiyle seçilmiþ hükümetin nasýl alaþaðý edildiðini hepimiz gördük.
Çankaya’nýn, Meclis’in ve yüksek yargýnýn o süreçte nasýl darbeci iradeye secdeye durduðunu utançla izledi tüm Türkiye.
Millet iradesinin çoðunluk olarak Meclis’e gönderdiði iradenin, nasýl siyasi hile ve entrikalarla devre dýþý býrakýldýðýna Meclis sýralarý da tanýklýk etmiþtir o dönem…
Çankaya’nýn o tarihteki baþý olan kiþinin hükümet kurdurmak için sergilediði o utanç verici davranýþlar, demokrasi tarihimizde kara leke olarak durmaktadýr.
28 Þubat darbesinden sonra kurdurulan koalisyon hükümetlerinin ekonomiyi nasýl çökerttiðini, Türkiye’yi siyasi ve ekonomik anlamda nasýl dýþa baðýmlý hale getirdiðini hepimiz biliyoruz.
2002’de Erdoðan’ýn baþýný çektiði AK Parti iktidarýyla baþlayan yeni süreç çok iyi analiz edilmelidir.
Erdoðan’ýn önünün nasýl kesilmek istendiðine deðinmemize gerek yok.
Sonrasýnda AK Parti hükümetlerinin ordu içindeki cuntacý ekipler tarafýndan nasýl devrilmek istendiðini de artýk herkes biliyor.
Gücünü milletinden alan ve milletinin gücünün üstünde güç tanýmayan Erdoðan liderliðindeki AK Parti iktidarýnýn yüksek yargý marifetiyle nasýl devrilmek istendiðini de herkes gördü.
Erdoðan liderliðindeki güçlü iktidar dönemleri ekonomide Türkiye’ye çað atlattý.
Dýþa baðýmlýlýk dönemi kapandý.
AK Parti hükümetlerinin üzerine saldýrtýlan terör örgütlerinin, ekonomik tetikçilerin ve çakallarýn amacý belli: Eski zayýf ve baðýmlý Türkiye!
Türkiye’yi o eski, zayýf ve güçsüz koalisyon dönemlerine götürmeye çalýþanlara “dur!” deyip, güçlü bir Türkiye için “evet” diyelim…
