Galatasaray’ýn oyuna 1-0’la girmesi, gönülsüz Malatya’yý daha baþtan maçtan kopardý. Sarý-kýrmýzýlýlar, rakiplerinin ne durumda ve hangi duygular içinde olduðuna aldýrmadan; içindeki coþkusunu sahaya serdi. Gollerini de ikiledi.
Malatya’nýn içinde herhangi bir isyan duygusu, karþý koyma dürtüsü ve direnme gücü kendini göstermeyince; G.Saray da mecburen tempo düþürdü.
Hani insan bazen, kapý gýcýrtýsýna bile oynamak ister ya; taraftar da yaklaþan þampiyonluðun coþkusu ile kendini havaya sokacak bir oyun beklenitisi içindeydi. Ama ortadaki oyun, o coþkuyu forze edecek kývamdan giderek uzaklaþýyordu.
Maç baþlarken yüksek tempoluydu; ama ilk yarýnýn bitimine doðru, deve kervaný hýzýna dönüþtü.
***
Benden baþka söyleyen olmadýðý için, bu durumdan pek hoþnut deðilim ama; G.Saray gene bildik gizlendirilmiþ sert faullerle, yine sahadan bir oyuncunun sakatlanýp çýkmasýna neden oldu. Bu sezon
kaçýncý vukuat!..
Gomis’in Mina’ya yaptýðý profesyonel ama aðýr faul; Malatyalý futbolcunun, daha 25. dakikada oyundan alýnmasýna neden oldu. Ayný þekilde, Adem Büyük’e de sert ve seri fauller yapýldý.
Hakemden karþýlýk alamayýnca, onlar da benzer yüklenmelere geçtiler. Oyun sertleþti... Ama tabela 2-0 olduðu için, bu sertlik herhangi bir gerilime dönüþmedi. Ýyi tarafý buydu...
***
Malatya ikinci yarýya, hesap sormaya niyetlenmiþ gibi çýktý. Ama hevesi çabuk söndü.
G.Saray’de sezonun MVP’si olmasý gereken ismi, elbette Gomis... Ama onun ardýndan Nagatomo geliyor. Takýma girdiðinden beri sýfýr hatayla oynadý. Yenilenebilir enerji, harika ufaklýk...
