AK Parti Ýzmir Büyükþehir Belediye Baþkan adayý Binali Yýldýrým seçim kampanyasýný yerel kalkýnma esasý üzerinden yürütmeye çalýþýyor. Rakipleri oralý deðil. Ýlginç söylemleri var Binali Yýldýrým’ýn. Diyor ki normal olarak bir þehirde geleceðe dair hayaller kurulur, gelecekteki þehir tasavvuru konuþulur. Oysa Ýzmir tam tersini yapmak zorunda kalýyor. Niçin? Eðer insanlar 30-40 yýl önceki Ýzmir’i özlüyorlarsa bu, Ýzmir’in ileri gittiðini deðil gerilediðini gösterir. Peki, bu bir yerel yönetim ve yerel kalkýnma sorunu deðil midir?
Aziz Bey, Binali Bey’e ‘10 yýlda ne yaptýn’ diye soruyor. Binali Bey, ‘acaba on yýldýr belediye baþkaný ben miydim’ diye sormak zorunda kalýyor. Buna raðmen Binali Bey’in yaptýðý onlarca iþ var. Çevre yolu, Ýzban, Konak Tüneli, hava limaný terminalleri, Kemalpaþa-Turgutlu demiryolu hattý, Ýzmir-Ýstanbul otoyolu, hýzlý tren adýmlarý... Aziz Bey’in ekip sorunu var diyorduk ya. Belli ki seçim ekibinde de sorun var. Aziz Beye ‘mahcup olacaðýn konularý gündeme getirme’ diyecek bir akýl yok anlaþýlan ekipte.
Berkin ve Burak Can’ý kaybetmenin acýsý hepimizi sarstý. Ölüm karþýsýnda biz rahmet dileriz ve susarýz. Kalabalýk “ölenle ölünmez” diyerek devam edecek yoluna, ancak anneleri, yavrularýyla birlikte bir parçalarý ölmüþ halde, yarým yaþayacaklar kalan ömürlerini. Ölüm üzerine susmak esastýr. Ölüm herkesi susturacak kadar büyük hakikatidir dünyanýn.Ölüm karþýsýnda susmak insani bir haslettir. Demokrasilerde ise esas olan konuþmaktýr.
Sokaktaki havaya bakýn, sanki seçim bilinmez bir tarihe ertelenmiþ gibi. Halbuki seçime iki hafta kaldý. Sandýk üzerinden tercih belirtmek bu kadar yakýnken, taþ neden girer devreye? Sokakta taþ aðýr olabilir ancak demokrasi hesabýnda oy taþtan daha aðýrdýr. Tabii ki “oy taþtan daha etkilidir”. Konuþmak... Bunu daha geniþ bir açýdan ele aldýðýmýzda oy atmak da metaforik olarak konuþmaktýr.
Binali Bey’in rakipleri yerel kalkýnmaya dair bir vizyona sahip olmadýklarý için olsa gerek, hala bu ölümleri ve ortaya çýkardýðý tartýþmalarý konuþuyorlar. Oysa Ýzmir’in konuþulmasý gerekmiyor mu? Biz yerel seçim mi yapýyoruz, genel seçim mi? Nerede projeler?
CHP’liler, Ýzmir þu kadar verdi bu kadar aldý hesabýndan baþka argüman bulamýyorlar. Bunlarý dinleyen bazý yerel yönetim cahili gazeteciler de olur olmaz yazýlarla Aziz Bey’in beceriksizliðini örtmeye çalýþýyorlar. Eðer her ile, verdiði vergi kadar para gönderilirse bu ülkenin birlik ve beraberliði nasýl saðlanacak demek gelmiyor onlarýn kýt aklýna. Aziz Beye, elindeki parayý niye yatýrýma dönüþtüremiyorsun diye soran yok. Ýzmir’de deniz ulaþýmý niye yerinde sayýyor diyen kaç kiþi var? Kiþi baþýna düþen park yeri sayýsý bakýmýndan býrakýn Ankara ve Ýstanbul’u Türkiye ortalamasýnýn bile altýnda kalan Ýzmir’de bu ne haldir diyecek bir gazeteci ara ki bulasýn. Yeþil alan bakýmýndan Ýzmir’in içler acýsý halini sorgulayacak bilgi birikimi nerede?
Büyük potansiyelini harekete geçirebilecek iradeye ihtiyacý var Ýzmir’in. Ýzmir, potansiyelinin yüzde kaçýný kullanýyor acaba? Bunu kullanmak için yeni bir yerel yönetim anlayýþýna ihtiyaç var. Yatýrýmcýyý kaçýrmayacak, onlarýn önünü açacak bir anlayýþa...
Ýzmir 1.4 milyon turist alýyor. Antalya 11, Ýstanbul 12, Muðla 4 milyon. Ýzmir’in neyi eksik? Kültür, deniz, tarih, iklim...Yerel yönetimlerin iþi yerel kalkýnma deðil mi? Bunun için çok çeþitli yollar varken yap iþlet devret projelerini Aziz Bey peþkeþ çekme olarak niteliyor. Bu kafa ile nereye gidilebilir ki? Diyelim hava alaný iç hatlar terminalini yap iþlet devret modeliyle devlet kasasýndan tek kuruþ çýkmadan yapmanýn neresi peþkeþ sayýlabilir?
Ýzmir’in ana imar planlarý yok. Ýzmir’de yok Çeþme’de yok. Oysa bu planlar bir þehrin anayasasý. Bu kadar tembel ve iþ bilmez yerel yönetimler oldukça iþ zor. Ýzmir’in bugünü ve yarýný hatta öteki yarýnlarý da heba oluyor.
‘Biz yaparak geliyoruz’ diyor Binali Yýldýrým, ‘arkamýzda dað gibi iþler var, aðzýmýzdan bir söz çýkmýþsa bilin ki yapýlacaktýr.’
Ýzmir’de bir çeliþki var Binali Bey’e göre. Geçmiþi özlemek yerine geleceði hayal etmek gerekirken böyle olmuyor Ýzmir’de. Beceriksiz yerel yönetimler Ýzmirlileri geçmiþi özlemek zorunda býrakýyor.
