Þart diyenler de var, deðil diyenler de.Bendeniz yerli araba üretimine karþý deðilim, olamam da, piyasasý olur ise istihdam yaratýr, eroin dýþýnda her türlü üretimi desteklerim ama yerli araba üretiminin Türkiye’nin temel stratejik ekonomik önceliði olabileceðine de kimse beni inandýramaz.
Yerli araba da bir üründür, rekabet koþullarýnda üretilir ise, katma deðer yaratabilir, istihdam yaratýr, böyle bir duruma aklý baþýnda kimse karþý çýkamaz.
Ancak, yerli araba üretimi ile Türkiye’nin iktisadi geleceðini ayný kefeye koymayý da anlamam.
Araba eski ekonominin bir ürünüdür, Türkiye bir stratejik iktisadi tercihte bulunmak istiyorsa, kendine hedef olarak mutlaka ama mutlaka yeni ekonominin bir ürününü tercih etmelidir.
Yerli araba üretimine karþý olmadýðýmý söyledim ama bu tür bir üretim doðrusu beni çok heyecanlandýrmaz.
Türkiye mutlaka toplam maliyet içinde sabit maliyeti çok düþük ama yaratýcýlýk payýnýn büyük olduðu bir ürüne kitlenmelidir.
Filmi on beþ sene geriye sarsak, örnek olarak cep telefonlarýný, ipadleri, dizüstü bilgisayarlarý falan sayabilirdim, bugün için bu ürünler bile standart ürünler haline gelmiþlerdir.
Daha teknik bir ifade kullanmak gerekir ise, Türkiye stratejik olarak teknoloji, bilgi pozitif dýþsallýðý olan ürünleri hedef almalýdýr.
Baþka bir ifadeyle, bir ülke X ürününü ürettiði zaman bu ürünün üretim süreci baþka sektörlere, hatta üniversitelere bile bilgi dýþsallýðý üretmelidir, teknoloji katkýsý vermelidir.
Araba üretiminin Türkiye ekonomisine pozitif bilgi dýþsallýðý olabileceðini söylemek 2013 senesinde hiç kolay deðildir.
Türkiye zaten senelerdir araba üretmektedir, yedek parça üretmektedir ama araba üretimini kendi markamýzla yapamýyoruz, yapamadýk, bugün, 2013’de bu sektörde yerli marka eksikliðine takýlmak bana pek anlamlý gelmemektedir.
Ýllaki de bir sektörde marka üretmek istiyor isek, bilgi ekonomisi sektörünü hedefleyelim, bir Samsung’umuz, bir Apple’mýz olsunun peþine gidelim, bu tür ürünleri kendi markalarýmýzla üretebilir isek, çok önemli bir teknolojik dýþsallýk ortamý da yaratabiliriz.
Þunu unutmayalým, 21. Yüzyýl bilgi ekonomisi ürünleri üretebilenlerin yüzyýlý olacaktýr, araba üretmek, bir dizi nedenden geliþmiþ ülkelerin gündeminden kýsa süre içinde çýkmak durumunda kalacaktýr; arabayý yeni ekonominin, geleceðin ekonomisinin bir ürünü olarak telakki etmek olanaksýzdýr.
Yerli arabayý küresel rekabet koþullarýný bozmadan üretmenin Türkiye’ye bir zararý olmaz, istihdam yaratýr en azýndan ama katkýsý da çýkarýlan fýrtýna kadar asla olmayacaktýr.
Üstelik, yerli araba üretim sürecinde, çocuk endüstri tezlerini zamansýz, gecikmeli olarak gündeme getirip AB rekabetinden kurtulmak istersek, yeni yerli arabanýn selameti, sürdürülebilir üretimi için gümrük birliðini tartýþmaya açarsakbu yeni korumacýlýðýn büyük facialar da getirebileceðini düþünebiliriz, öngörebiliriz.
Finlandiya gibi aðýrlýklý olarak kereste, orman ürünleri üreten, ihraç eden bir ülke Nokia ve eðitim ile çað atladý; þayet stratejik tercihlerini Nokia yerine araba benzeri bir eski ekonomi ürünü lehine kullansalar idi durum bugünkü gibi olmazdý.
Yeni bir bilgi ekonomisi ürününün hedeflenmesinin ise mevcut eðitim anlayýþ ve düzeyi ile mümkün olamayacaðýný söylemem þart.
Ýmalat sanayi üretiminin geleceðe yönelik katma deðer kompozisyonu ile eðitim anlayýþ ve düzeyi at baþý gidecekler; eðitimde büyük hamle yapmadan zaten bilgi ekonomisi ürünü tercihi kolay deðil, hatta imkansýz.
Eðitimde büyük reformlar gerçekleþtirmeden yerli araba üretimine soyunabiliriz ama bunun ülkemiz ekonomisinin geleceðine katkýsýnýn çok sýnýrlý olacaðýný da unutmayalým.
