Ýngiliz anne ve Türk babanýn kýz çocuðu olarak dünyaya geldi. Orta halli bir çocukluk dönemi geçirdi. Konservatuvarý devlet imkanlarýyla parasýz yatýlý okudu.
12 Aralýk 1948’de ‘Onikinci Gece’ ile ilk kez profesyonel sahneye çýktýðýndan beri, hep bir ‘Yýldýz’ olarak parladý.
Sahne macerasý Ankara Devlet Tiyatrosu'nda baþlayan Yýldýz Kenter ve kardeþi Müþfik Kenter hayatlarýnda yeni bir sayfa açmak üzere 1959'da Ýstanbul’a taþýndý. Türkiye’nin kültür baþkentinin sanat hayatýnda önemli bir yer edinecek olan Kent Oyuncularý 1960’ta kuruldu.
Kendisi gibi tiyatro sanatçýsý olan Þükran Güngör ile 1965 yýlýnda evlenen Yýldýz Kenter’in bundan sonraki amacý oyunlarýný sahneleyebileceði bir salon açmaktý. Sonunda, çalýþanlarýn da ortak olduðu 449 koltuklu Kenter Tiyatrosu (1968) ‘perde’ dedi. Ýlk alkýþlar, ilk oyun… Hamlet…
Þiþli’de oturduðum yýllarda evime yakýnlýðý dolayýsýyla uðrak mekanlarýmdan biriydi Kenter Tiyatrosu. Þehrin en iþlek caddelerinden Halaskargazi’deki bu mekan (darbe dönemleri dahil) Ýstanbul’un sanat haritasýnda varlýðýný hep sürdürdü.
Fiziði, ses tonu, bakýþlarý, jestleri, tüm lisan-ý hal ile‘teatral’ bir hava estiren Yýldýz Kenter’i (uzaktan da olsa) her görüþümde, sahne için yaratýlmýþ bir ikon görmüþ gibi hissederdim. Tiyatro ile öylesine bütünleþmiþ bir isimdi ki, bende saygýnlýk hissi uyandýrýrdý. Heyecanlanýrdým.
Yýldýz Kenter 100’den fazla oyunda rol aldý, bir o kadarýný sahneye taþýdý. Sinemayý da es geçmedi. Epey filmde rol aldý. Tiyatro kadar beyazperdede de ödüller kazandý. Devlet sanatçýsýydý.
Necip Fazýl’ýn bir hikayesinden sinemaya uyarlanan ‘Kýzým Ayþe’ filminden de hatýrlýyorum Yýldýz Kenter’i. Milli Sinema’nýn kurucu babasý Yücel Çakmaklý’nýn (Rahmet olsun) yönettiði bu filmde yoksul bir köylü kadýný canlandýran Kenter’in dramatik yüz hatlarý bir türlü gözümün önünden gitmez.
Acýsýyla tatlýsýyla yaþanmýþ 91 yýllýk ömrün tek gününde yolumuz kesiþmiþti Yýldýz Haným’la...
Zeki Ökten’in Güle Güle filmi 2000 senesinde gösterime girmiþti. Oyuncu kadrosu müthiþ: Yýldýz Kenter, Zeki Alasya, Metin Akpýnar, Þükran Güngör, Hazým Körmükçü, Haluk Bilginer, Eþref Kolçak, Güler Ökten, Sevda Ferdað…
Çalýþmakta olduðum televizyon kanalýna Gece Haberleri’ni hazýrlýyoruz. Programýn sonunda kültür ve sanat dünyasýndan konuklar alýyoruz. Ben Yýldýz Kenter’i konuk almayý ve Güle Güle filmini konuþmayý önerdim. ‘Gelir mi gelmez mi’ derken, aradým Yýldýz Kenter’i. Telefonu açtý. Durumu anlattým… Dinledi, dinledi… Sonra þu cümleleri sarfetti: ‘Evladým, bahsettiðin televizyon kanalýný bilmiyorum, daha önce hiç gelmedim. Zaten pek televizyona çýkmýyorum. Lakin, bir insan bir yere ancak bu kadar güzel davet edilebilirdi. Kanalý bilmem ama senin için geliyorum.’
Geldi Yýldýz Hoca. Üstelik, eþi Þükran Güngör’ü de getirdi.
Bu hatýrayý aktarýrken biraz kendime pay çýkarmýþ gibi olmaktan hicap duyuyorum (ve okuyucudan özür diliyorum) ancak Yýldýz Kenter ile (benim için) bu kýymetli hatýramýzýn kayda geçmiþ olmasýný diledim.
Güle güle Yýldýz Hoca…
