Vay be, PKK’ya bak; bir yandan Þemdinli’de ve ardýndan Çukurca’da kentleri ele geçirmek için saldýrý düzenlerken, diðer yandan bir Ege kýyý kenti olan Foça’da askeri hedefleri C-4 patlayýcýyla bombalýyor... Yarýn kimbilir nerede baþýný eylemiyle gösterecek?
Hakikaten vay be...
Eylemlerine bakýp terör örgütlerinde akýl aradýðým için kendimi suçlu hissediyorum. Demek ki, bizde olunca, terör örgütünün akýldan yoksun olmasý gerekiyor. Yoksa PKK bana bile “Vay be” dedirtecek eylemler yapmaktan þu sýralarda kaçýnýrdý.
Þemdinli ve Çukurca’da yaþayan insanlar çoðunlukla günlerini þu sýralarda aç geçiriyorlar; týpký Foça’da yaþayan askerler ve siviller gibi... Ramazan çünkü. Ramazan, dini hassasiyetlerin en zirveye çýktýðý, baþka dönemlerde lâkayt olanlarýn bile oruç tutarak ve baþka ibadetlerle geçirdikleri ay yani...
Hayatýný terör eylemlerinde kaybedenler muhtemelen oruçluydular. Cenazelerine gelenler de öyle. Her cenaze namazý sýrasýnda edilen dualarý -ve tabii beddualarý da- düþünün... Terör örgütünün can alma konusunda en dikkatli olmasý gereken bir dönemde birkaç cephede birden saldýrmasýnýn ardýnda besbelli bir acelecilik var. Acil bir durum...
Belki de bir akýl tutulmasý...
Sonuca bakarsak PKK’nýn açtýðý ‘topyekün-savaþ’ can almaktan baþka bir iþe yaramamýþ görünüyor. Þemdinli ve Çukurca hâlâ ‘kurtarýlmýþ bölge’ deðil; Foça’da ve öteki kýyý kentlerimizde insanlar hâlâ günlük hayatlarýný bir þey olmamýþ gibi sürdürüyorlar. ‘Kan aranýyor’ anonslarýnýn Kýzýlay merkezleri önünde meydana getirdiði kuyruklara bakýlýrsa daha bir bilinçlenmiþlik de söz konusu...
1984’ten beri kanlý eylemler düzenleyebildiðine ve kullanabileceði tipler bulabildiðine göre bayaðý mahir bir örgüt bu...
Acaba?
Her terör örgütü þiddeti daha büyük bir amaç için kullanýr; sonunda amacýný gerçekleþtirip kendini de ehlileþtirir. PKK gibi bu kadar uzun süreyle can alan, ocaklar söndüren bir terör örgütü dünyada kalmadý gibi; kimi bir yolunu bulup kendini sisteme adapte etti, liderini Kraliçe’ye el sýkýþtýracak hale getirdi... Kimi ise, “Benim iþim terör” inadýnda olduðunu belli edince, devlet güçlerine son militanýna kadar kendini kýrdýrdý; Sri Lanka’da olduðu gibi...
Geriye bir tek PKK kaldý, terörü kutsayarak ýsrarla insan caný almaya devam eden...
Kusura bakmasýn terörist beyler, ama sözün burasýnda ‘Vay be’ demekten vazgeçiyorum. Çünkü inatla insan öldüren, bunun için kullandýðý gençlerin ölmesine de göz yuman bir örgüte ancak acýnýr. Son saldýrýlarýyla, PKK, “Benim iþim terör” inadýnda olduðunu iyice belli etti...
Bu gidiþ, gidiþ deðil...
Türkiye teröre muhatap tek ülke deðil; terörle mücadele konusunda ordusu ve siyasileri yanýnda halký da zaman içerisinde eðitimli hale geldi ülkemizin. Eskisi gibi paniðe kapýlmýyoruz, öfkemiz tepemize fýrlamýyor, hemen sonuç alýnmasýný talep etmiyor, sabýrla ve kararlýlýkla bekliyoruz.
Yolun sonuna gelindiðinin farkýndayýz çünkü. Bilmeyenler için hatýrlatayým: Terör örgütünün terörden baþka çaresi kalmamasý onun için yolun sonudur...
