Konyaspor teknik direktörü Aykut Kocaman, maç öncesinde verdiği demecinde, Beşiktaş’ın “Sportif şiddet içeren” bir futbol oynadığını söylemişti. İmalı bir şekilde, rakibinin sert oynadığını ifade etmeye çalışıyordu. İfadesi biraz yakışıksız olsa da, gerçeği ifade etmiyor değildi. Başta Burak ve Medel olmak üzere, “Kitabına uydurulmuş fauller” yapanlar vardı.
Burak Yılmaz faul yapmadığında, kendisine faul yapılmış gibi aldatıcı bir görüntü çizmede haylı başarılı... Attığı şahane serbest vuruş golünden önceki faul pozisyonunda da, (Günahını almayalım ama) sanki böyle bir göz boyama becerisi vardı. Konya’dan Filipoviç bunu farketti, fakat sarı kart korkusuyla sert itirazını fazla sürdüremedi.
Sonrasında, Burak Yılmaz’ın serbest vuruşundaki müthiş teknik; kurtarılması mümkün olmayan şık bir gol üretti...
***
Beşiktaş; giderek daha da toparlanan Ljajiç’in, organizatör kimliğinden yararlanma sürecine girdi. Ljajiç bir pozisyonda, hızla giderken sağ tarafa hamle yapacağı görüntüsü verip; aynı hızla 180 derece dönerek, oyunu tam aksi yönüne çevirdi. Sola dönüş kıvraklığıyla, 3 rakibini anında pasifize etti. Bu hareketi bu kadar seri şekilde, çabuk oyuncular değil; sadece teknik futbolcular yapar.
***
Konyaspor’un son dönemde gol sıkıntıları var. Hatta golcü sıkıntısı var... Sakatlık, ceza, hastalık derken; istediklerini sahaya süremez oldu. Buna rağman, gol attılar.
Beşiktaş, ikinci yarıda yorulmuştu. Lens oyundan düştü, Quaresme frene bastı, Ljajiç çıkarıldı..
Kalecisi Serkan’la ayakta kalan Konya, savunma hatasıyla son anda yenildi. Kagawa imdada yetişmişti.
