Top ağlarla buluştuğunda, dakikalar 35’i gösteriyordu ve o ana kadar maç temel bir özellik ortaya çıkaramadan sürüyordu. Oyun ondan sonra başladı... Tempo/heyecan/hararet yükseldi, karşılıklı pozisyonlar geldi.
Yusuf Erdoğan’a ara pası verir gibi bilmeden bir hata yapan Renan Foguinho; kendini affettirmek ister gibi; sadece 5 dakika sonra, güzel bir kafa golü attı. Devreye beraberlikle girmek, adıl bir sonuçtu.
***
Goller gelinceye kadar, Trabzonspor hızlı oynadığını sanıyordu ama; tempolu futbolun gerektirdiği çabukluk içinde değildi.
Bir örnek vereyim...
Adanaspor kalabalık sayılacak sayıda hücum ederken kaptırdığı bir topla, savunması çok az adama kalmıştı. O arada Mehmet Ekici; durup topu düzeltip, etrafına bakınıp, pas vereceği arkadaşını ararken, vazgeçip kendi gitmeye karar verdiğinde; topun gerisinde kalan bütün Ardanalılar çoktan yerlerini almıştı bile...
Oysa o kadar kritik bir andı ve ani kontratağa o kadar uygun bir durum vardı ki; güzelim fırsat o an eridi bitti.
***
Hakem Özgür Yankaya’nın verdiği penaltı kararı, rezalet... Edgar Silva değil, Mustafa Yumlu faul yapıyor. Üstelik; hafif bir temas olsa da, yüzüne şiddetli tokat yemiş gibi kendini yere atması da utanç verici...
Bir kişi eksik de bırakılan Adanaspor, çözülüp oyundan düştü. Yazık!
