YUNANÝSTAN’IN ekonomik durumu gittikçe kötüye gidiyor. Ben bu durumu iki yýl evvel görebilmiþtim. Önümüzdeki dönemde Yunan siyasetçileri halkýný kemer sýkmaya ikna edemezse, iþsizlik ve anarþi, milli gelir düzeyini yüzde onlar civarýnda aþaðýya çeker. Yunanistan’ýn abartýlý Eurostat standartlarýna göre beklenen fert baþýna 2500 usd (satýn alma gücü paritesi SGP ) gelir, halen dünya ortalamasýnýn çok üzerinde. Benim tahminime göre Yunanistan’ýn fert baþýna milli geliri 19-20 bin civarýnda.
Bizdeki durum fert baþýna (SGP)ile 15.000 dolar olarak veriliyor, bu rakam da düþük. Doðru rakam 17-18 bin dolardýr. Henüz Eurostat standardýnda Milli Gelir hesap edemiyor, on yýldan eski girdi çýktý tablosu kullanýyor, eskimiþ fiyat endekslerini hesaplara dahil ediyoruz. Bu olumsuzluklardan dolayý doðru rakam TUÝK’in ilan ettiði rakamdan yaklaþýk yüzde 25 civarýnda daha büyük.
Yunanistan, birliðin imkanlarýný alabildiðine kullandý. Tarým fonlarýný adeta yaðmaladý. Üretmediðini ‘ürettim’ zannýyla daðýttý. Emekliye ilave maaþ, çalýþana ikramiye, okul, hastane, doktor hemen hemen bedava, sanayi yok, ama mili gelir artýþý almýþ baþýný gidiyor.
‘Yunanistan þimdi ne yapacak?’ derseniz, bana göre önceden üretmediði geliri, yemeðe son verip hemen kemerlerini daha da sýkacak. Eski yediklerini bugüne sayarak zor durumdan çýkacak. Bugün Yunanistan da Özel Tüketim, Gayri Safi Yurt içi hasýlanýn (GSYIH)’nýn yüzde75’ine ulaþmýþ. Euro bölgesinde bu oran yüzde 58. Yani her Yunanlý, Euro bölgesindeki insanlardan yüzde 33 daha fazla harcýyor. Kaynaklarý verimli alanlara kaydýramayan Yunanistan, eðitime ve savunmaya ayrý ayrý yüzde 6’ya yakýn kaynak ayýrýyor. Öðrenime bu kadar düþük, verimi hiç olmayan silahlanmaya böyle yüksek oranda pay ayýrmasý, onun sýrtýnýn duvara dayanmasýna yol açmýþ.
Yunanistan’ýn içinde bulunduðu acýklý durumdan ders almamýz lazým. Biz de yüksek öðrenimi bedava, öðrencinin dilediði kadar öðrencilik yapabilme imkaný, hastane, doktor bedavaya yakýn, savunmaya bu kadar yüksek pay (bütçede görünen pay yanýltýcý, askere maaþ vermiyor, onu üretimden alýp çekiyoruz) gücümüzle orantýlý olmayan silah alýmý sayýlabilir.
Ayrýca güney doðunun problemini bir asayiþ problemi deðil de askeri bir problem olarak görmeyi devam ettirmemiz yaþantýmýza olumsuz baský yaptýðýný unutmamak gerekir.
Halkýmýzýn siyasi istikrarý (Yunanistan’ýn aksine) saðladýðý müddetçe yukarýda saydýðýmýz hatalarý düzeltmemiz mümkün olur ve komþunun sürüklendiði zor duruma düþmeyiz diyorum.
