Yunanistan’ýn içinde bulunduðu ekonomik krizden büyük ölçüde Almanya’yý sorumlu tuttuðu biliniyor. Çok kabaca, Almanya’nýn Yunanistan’ý “kandýrarak borçlandýrdýðý” iddiasý söz konusu. Borçlarýný ödeyemeyeceði ortaya çýkýnca Almanya “Yunanistan Ege’deki adalarýný satýþa çýkarabilir” türünden çözümler geliþtirmiþ, bu yaklaþým da tüm Yunanlýlarý çýlgýna çevirmiþti. Ýþler öyle bir noktaya gelmiþti ki, Atina’daki turizm acentelerinde ya da döviz bürolarýnda bulunan simgeler arasýndaki Almanya bayraklarýnýn üzerine çarpý iþaretleri yapýlýyordu.
Ýki ülke arasýndaki gerilimin bugün de artarak devam ettiði anlaþýlýyor. AB Komisyon baþkaný Juncker, geçtiðimiz günlerde Rusya tehdidine karþý Avrupa silahlý kuvvetleri kurulmasýný önermiþ, Alman hükümet ortaklarýndan da bu öneriyi olumlu bulduklarýna dair açýklamalar gelmiþti. Bazý Yunan gazeteleri Almanya’nýn AB ordusunu Rusya tehlikesine karþý deðil, Yunanistan’ý iþgal etmek için desteklediðini yazmýþtý. Daha önce, 2. Dünya Savaþý’nda, Almanya tarafýndan iþgale uðradýðý unutmayan Yunanlýlar açýsýndan inandýrýcý bir iddia olabilir.
Yeniden savaþ tazminatý
Almanya’nýn Yunanistan’ý AB ordusuyla iþgal etmek, adalarýna yerleþmek, sýcak denizlere inmek gibi planlarý var mýdýr bilinmez. Ancak Yunanistan’ýn geçmiþin izleri üzerine bir siyaset kurguladýðýna þüphe bulunmuyor. Ýlk adým olarak da Nazi iþgali nedeniyle Almanya’dan savaþ tazminatý istemeye hazýrlanýyor.
Yunanlý araþtýrmacýlarýn arþiv çalýþmalarý sonucunda bir rapor hazýrlanmýþ. Rapora göre, 1960’da iki taraf arasýnda imzalanan savaþ tazminatlarý anlaþmasý gereði Almanya 115 milyon mark tazminat ödemiþ. Bu para, Nazi þiddet maðdurlarýna verilmiþ. Buraya kadar iki ülke hem fikir. Ancak Almanya ödendi ve bitti derken Yunanistan ödenmesi gereken daha çok tazminat olduðunu ileri sürüyor.
Yunanistan’a göre 1953 yýlýnda imzalanan Londra Borç Anlaþmasý uyarýnca 2. Dünya Savaþý’ndan kalan borçlar, bir barýþ anlaþmasý imzalanmasý sonrasýna býrakýlýyor. 1960’a gelindiðinde Almanya bir miktar ödeme yapýyor, ancak gerisini ödemiyor. Bunun nedeni olarak da Almanya’nýn bölünmüþ olmasýný, oysa sorumluluðun bütün Almanya’da bulunmasýný gösteriyor.
Yeniden gerilim
Ýddiaya göre Doðu ve Batý olarak bölünen Almanya “bir gün birleþirsek, bakarýz” diyerek durumu geçiþtirmiþ, oysa ayný dönemde Hollanda’ya Yunanistan’a ödenen tazminatýn üç katý kadar para ödenebilmiþ.
Rapor, savaþ tazminatýnýn sadece maðdurlar üzerinden hesaplanmasýnýn mümkün olamayacaðýný da ileri sürüyor. Yakýp yýkýlan yerlere dair yapýlan hesap yaklaþýk 160 milyon Euro. Ayrýca 1942 yýlýnda Nazi yönetiminin Yunanistan’dan zorla kredi aldýðý ve bunu da itiraf ettikleri ileri sürülüyor. Yine rapora göre Naziler kredi suçunu kabul edip borcun 476 milyon mark olduðunu teyit etmiþ ve savaþ bitmeden geri ödemeye de baþlamýþ. Savaþ bitip Naziler yenilince, ödeme de durmuþ.
Yunanistan’daki rapor, kalan borcu faiziyle birlikte hesaplayarak Almanya’dan yaklaþýk 7 milyar euro istenebileceðini ileri sürüyor. Almanya ise anlaþmalarýn zaman aþýmýna uðradýðýný savunuyor.
Yunanistan’ýn tazminat konusunda baþarýlý olup olmayacaðýný öngörmek kolay deðil. Baþarýlý olsa bile alacaðý para, toplam borcu içinde devede kulak. Ancak bu giriþimin Almanya bakýmýndan esas caydýrýcýlýðý, emsal oluþturma ihtimali. Yani baþka ülkeler de eski defterleri karýþtýrarak Almanya’yý borçlu çýkarabilir. Yunanistan’ýn alacaklarýný tahsil etmekten çok bu ihtimali hatýrlattýðýna bakýlýrsa, iki ülke arasýndaki gerilim týrmanarak tüm Avrupa’ya yayýlacak gibi.
