Önce hocasýnýn kafasý yarýldý... Sonra maç yarýda kaldý. Rakibe hükmen yenilgi kararý beklenirken, maçýn tekrarý kararý çýktý.. Oynamayý reddetti...Derken, Galatasaray bu hafta da kazanýnca, þampiyonluk umutlarý bitti.
Beþiktaþ’ýn son 3 hafta içinde yaþadýklarý, piþmiþ tavuðun bile baþýna gelmedi. Moral sýfýr... Beklenti sýfýr... Umut sýfýr... Zaten gidiþat sýfýr artý sýfýr, genel toplam sýfýr...
Bu þartlarda sahaya çýkan bir takýmdan iyi futbol beklemek, galiba biraz iþgüzarlýk olur.
***
Larin’in biri kafayla diðeri ayakla iki pozisyonu, Lens’in iki orta becerisi; siyah-beyazlýlarýn ilk yarýda zoraki yapabildikleriydi. Þampiyonluk bir anda elden gidince, insanýn iþtahý kapanýr. Yemeði dünyanýn en büyük aþçýsý yapsa bile; yediði aðzýnda büyür.
Beþiktaþ’ýn sezon içindeki hatasý; “Süper Güç” olduðu dönemlerde; maç ve rakip seçmesi, iki devreden birisini oynamadan pas geçmesidir. Nasýlsa atarým diyerek, iþini sýk sýk rölantiye almasýndan kaybetti. Ýþte bunun bedelini, aðýr þekilde ödedi. Umarým, kulaðýna küpe olur.
***
Ýlk yarýsý, (Beþiktaþ açýsýndan) kýrýlganlýk ve küskünlükle geçen maç; Osmanlýspor’un mutlak puan ihtiyacý yüzünden verdiði mücadele sayesinde, bir nebze renklendi. Beþiktaþ devre arasýnda kendine gelmiþ olmalý ki; ikinci yarýya gollerle baþladý. Osmanlý da önce direkten döndü, sonra skoru þahane bir röveþata ile eþitledi. Ortalýk þenlenmiþti...
Beþiktaþ’taki moral ve hayal kýrýklýðý, (Bunlarýn üstesinden gelmeye çalýþsa da); maçýn hükümraný ve hükümdarý olmasýný engelliyordu. Gene de kazanmasýný bildi.
