Gazze'de çocuklar vuruluyor. Her gün, her dakika, her saniye katlediliyorlar. Kan, bütün bedenlerine bulaþýyor. Kollarý ve bacaklarý kopuyor. Buz gibi bedenleriyle uzanýyorlar sokaklarda. Beyaz kefenlerde, küçücük bedenleriyle dünyaya veda ediyorlar. Hastane küvözlerinde bebek halleriyle nefessiz kalýyorlar. Artýk kefenler de yetmiyor. Kana bulanmýþ, yýrtýlmýþ, eski püskü elbiseler içindeki cansýz bedenleri yan yana diziliyor. Doktorlar aðlýyor. Bütün varlýðýmýz, bu acýlarla baþtanbaþa sarsýlýyor.
Siyonizm çocuk katlediyor. Katilliðin ve Siyonizmin karanlýk dehlizlerinden kan damlýyor. Acýmasýzlýk ve arsýzlýk çocuklarýn bedenlerinde sahneleniyor. Ýsrail, bir çocuk katili devletine dönüyor. Günahýn en berbatýný iþleyerek artýk günah duygusunu kaybediyor. Utanma duygusunu yitiriyor. Ýsrail, insan duygusundan tamamen kopan bir makineye dönüþüyor. Bir katil makine devleti... Salt beden, salt madde, salt makine. Soðuk ve ruhsuz. Duygusuz ve merhametsiz.
Etrafa insan bedenlerinden parçalar saçýlýrken ve kýyamet yaþanýrken gözyaþlarýyla anne diye baðýrýyor çocuklar. Anne ve babasýný, kardeþlerini kaybeden bir kýz çocuk aðlamaklý sesiyle yürüyor ve elleriyle gözlerini ovuþturuyor. Acý, içimize kurþun gibi iþliyor. Ýnsan olmaktan utanýyoruz. Onun boþlukta yitip giden sesi içimizi parçalýyor.
Yalnýzdýr çocuklar. Yetimdir çocuklar. Ýsrail, yetim çocuklar býrakýyor geriye. Öldüremediklerini sefalet ve yalnýzlýða terk ediyor. Bütün Filistinli çocuklar ya ölüdür ya da yetim. Gazze sokaklarýnda ve hastanelerinde çocuklar ya kanlý bedenleriyle uzanýyorlar ya da aðlamaklý halleriyle baba ve anne diyorlar.
Çocuklarý kim katleder bu kadar arsýzca?
Nemrut, oðlan çocuklarý katletti. Hz. Ýbrahim'in doðum haberini kâhinler verdiði zaman bütün çocuklarý katletmek için seferber oldu. Ya Firavun? O da doðacak bir çocuðun tahtýný yerinden edeceði haberiyle sarsýldý. Korkusunu yenmek için bütün erkek çocuklarý katletme yolunu tuttu. Çocuk katilliði kadim bir alýþkanlýk. Nemrut ve Firavunlarýn mesleði. Tanrýlýk iddiasýnda bulunan, kendi egemenliðinden baþka bir þeyi kabul etmeyen zihniyetin iþi.
Fakat nafile?
Hem Hz. Ýbrahim yaþadý hem de Hz. Musa. Hem Nemrut yýkýldý hem de Firavun. Ýsrail, yeni Nemrut ve yeni Firavun. Onlar gibi çocuklarý katlediyor. Kendini ulus-tanrý (Nationdeus) görüyor. Dünyayý yönettiðini düþünüyor. Filistin çocuklarýný tehdit görüyor. Onlarý katlediyor. Onlarý kurban seçiyor kendisine. Kanla beslenen vahþi varlýk. Masallardan fýrlayan antik ejderha.
Çocuklar oynayamýyor sokaklarda. Sek sek oynamýyorlar. Top oynamýyorlar. Saklambaç oynamýyorlar. Baðrýþarak koþamýyorlar. Parklarda kaykaylarý yok. Oyunlarý yok. Hayatlarý yok. Yoklar dünyasýnda yaþamak zorundalar. Babalarýnýn ellerini tutarak sevinçten gülmüyorlar. Annelerin kucaðýnda þýmarýklýkla aðlayamýyorlar.
Çocuklar masum halleriyle en utanmaz günahlarýn içinden geçiyor. Ýsrail'in çocuk öldüren, bebeði nefessiz býrakan, hastanede ölüme terk eden günahlarý... Ýsrail, en büyük günahý ve arsýzlýðý burada iþliyor. Masumlarý, çaresizleri ve daha topraðýn üstüne yeni filizlenen yavrularý yok ediyor.
Dünya Çocuk Haklarý Günü kutlayanlar, bu günahý görmüyorlar. Bu çocuklarýn yalnýzlýðýný ve anne diyen aðlamaklý seslerini duymuyorlar. Soðuk bedenlerin beyaz kefenlerde sýralanarak topraða uzanan hüzünlü hallerini konuþmuyorlar.
Çocuklar için devletler ses etmiyor. Eþcinsel çocuklar(!) kadar ilgi çekmiyorlar. Sadece kadýnlar ve vicdanlý insanlar baðýrýyor þehirlerin sokaklarýnda. Ýsrail terörizm, devlet, güç ve Siyonizmle çocuklar üzerine ölüm kusuyor. Gazze sokaklarý çocuk ölüleriyle yankýlanýyor. Yankýlar, Siyonizm'in gýrtlaðýna yapýþýyor.
Çocuklarýn ve masum bebeklerin günahlarýnda boðulasýn Ýsrail!
