Bizim çocukluk yýllarýmýzda Karadeniz ellerinde hikâyelerini köy odalarýnda ve deðiþik þekillerde dinlediðimiz Topal Osman ve emrindeki -kimilerine göre- eþkýya çeteleri, kimilerine göre de 'kahramanlar', -MHP Baþkaný Devlet Bahçeli'nin da imzasýný taþýyan bir kanun teklifinin Meclis'e verilmesiyle- yeniden gündeme geldi.
Bu teklif kabul edilirse, Topal Osman'ýn bir kaatil, bir suçlu deðil; bir kahraman olarak anýlmasýnýn yolu açýlacak...
Ne kadarlýk bir zaman aralýðýndan sonra?
99 sene sonra...
Evet, tam 99 sene sonra... Yani, birazcýk bir yanlýþ yapýlmýþ!!..
*
Giresun'a gidenler, kaleye çýkarlarsa, orada Topal Osman'ýn kabrini ve kabrindeki mermer kitâbede, onun Balkan ve Birinci Dünya Savaþý ile Sakarya muharebesinde nasýl kahramanlýklar gösterdiðinin yazýldýðýný okurlar.
Ama, o kitâbede, Osman Aða'nýn sonunda nerede, niçin ve nasýl öldüðü veya öldürüldüðü gibi konularda hiçbir bilgi yoktur. Bu durumu, geçen sene, arkadaþlarýmýzla kendi aramýzda konuþurken, bu resmî tarih yaklaþýmýný orada, üstelik de Ýslâmî örtüye riayet etmemiþ ve Topal Osman'ýnýn mezarýna ellerini açýp 'Fatiha' okuyan iki haným da duyduklarýnda, hýnçlý bir ses tonuyla, 'Osman Aða'nýn nasýl öldürüldüðünü buraya yazamazlar...' dedilerdi.
*
Yani, Topal Osman 100 yýllýk tek taraflý suçlama ve yorumlara raðmen, hele de Giresunlularýn kalbinde hâlâ da bir kahraman!..
Sadece Giresun'da deðil, Topal Osman'ýn, çoðu eþkýya çeteleri olan kimseleri nasýl itaati altýna alýp, o Rûm ve Ermeni hýyanetlerine karþý, -ayný sertlikte olsa bile- nasýl mukabelede bulunduðunun ve onlarýn ihanetlerin nasýl cezalandýrýldýðýnýn hikâyeleri, Sinop'tan Samsun, Ordu, Giresun, Trabzon, Rize ve Artvin illerine kadar uzanan Orta ve Doðu Karadeniz'de nesillerden nesillere gözyaþlarýyla anlatýlmýþtýr. Kezâ, müslüman halkla asýrlarca yan yana ve dinlerini koruyarak yaþayan 'Pontus Rum'larýnýn ve Ermenilerin Osmanlý'nýn çöküþ sürecinde, ellerine bir fýrsat geçtiðini sanarak müslüman halký kadýn, çocuk, savunmasýz yaþlý erkek, vs. dinlemeden, nasýl katlettikleri ve evlerini-barklarýný nasýl yakýp yýktýklarýnýn hikâyeleri de tarihî hâfýzâlarda hâlen de korunmaktadýr.
Ama, Topal Osman ve emrindeki güçlerin o hain gayrimüslimleri sindirirken onlarýn çocuklarýnýn ve kadýnlarýnýn da -Ýslâm savaþ ahlâký cevaz vermediði halde- katledildikleri anlatýlýyordu.
Çünkü, henüz, Sýrblarýn 1992-97 arasýnda korkunç zulüm ve cinayetlerine, 'ayný þekilde karþýlýk verelim' diye izin isteyen Bosnalý müslüman savaþçýlara, 'Hayýr, onlar bizim öðretmenimiz deðil, düþmanýmýz... Savaþ hukukunun ölçülerini bize Ýslâm verir...' diyen Aliya Ýzzet Begoviç'in sahneye çýkmasýna 70 sene daha vardý...
*
Bahçeli'nin teklifinin gerekçesinde, 'Giresun'un bu yiðit evlâdýnýn, Gazi Meclis'in varlýðý ve Millî Mücadelenin zafere ulaþmasý için sergilemiþ olduðu büyük fedakârlýk, tarih huzurunda apaçýk ortadayken (...), isbat vesikalarý baðýmsýz bir mahkeme huzurunda deðerlendirilmeksizin kaatil olarak ilân edilmesi hakkaniyete, gerçeklere ve yüreklerinde Topal Osman Aða sevgisini yaþatan millet evlatlarýnýn vicdanî kanaatlerine uygun deðildir.
Elbette ki, bir mahkeme kararý yerine asla geçmeyecek olan Meclis Kararý gerçekleri deðiþtirecek bir vesika hükmünde olmamakla birlikte, (...)Topal Osman Aða'nýn itibarý üzerine gölge düþüren bir tarihî vesika olarak arþivlerde durmaktadýr.(...)' denilmektedir.
*
Mustafa Kemal'in Muhafýz kýtasýnýn komutanlýðý yýllarca yapan Topal Osman Aða'nýn, 27 Mart 1923 tarihinde Ankara'da âniden ortadan kaybolan Trabzon Milletvekili Ali Þükrü Bey'in ölümünden sorumlu tutulduðu ve 1 Nisan 1923 gecesi Çankaya'da Papazýn Baðý mevkiinde öldürülerek topraða verildiði, TBMM'nin 2 Nisan 1923 tarihli ve 370 sayýlý kararýyla Topal Osman'ýn cesedinin gömüldüðü yerden çýkarýlýp Meclis kapýsý önünde asýlarak teþhir edildiði ve baþýnýn kesildiði tevatüren bilinmektedir.
Meclis'de, hele de Lozan'ý kabul etmemekte M. Kemal'e direnen Ýkinci Grub'un en ateþli muhaliflerinden olan Ali Þükrü Bey'i Topal Osman mý öldür(t)müþtür gerçekten, hem de davet ettiði kendi bað evinde?
Bu ihtimal, onun yiðitliðine aykýrý görülebilir. Ama, onun M. Kemal'e ölümüne baðlýlýðý da ortada...
Yoksa, Ali Þükrü Bey, Topal Osman'a veya bir baþkana öldürtülmüþ olsa bile, M. Kemal'in, o hengâmede, kontrol edilmesi zor duruma gelmiþ olan Topal Osman'dan da kurtulmak istemiþ olmasý, uzak ihtimal midir? Ve 100 yýl öncesinde öldürtülüþleri üzerinde kocaman sual iþaretleri bulunan yüzlerce- binlerce faili veya azmettiricisi gizlenmiþ cinayetler yok mudur? 5816 sayýlý ve bugünkü dünyada emsali olmayan bir kanun var oldukça, karþýlaþýlan her zorluðun, 'Ýhtimal ki bazý kelleler koparýlacaktýr' yöntemiyle halledildiði ve nice mazlûmlarýnýn hain, nice zâlimlerin de kahraman olarak nitelendiði o dönemin rahatça konuþulmasýna izin vermeyen ve her ciddî eleþtiriyi bile hemen hakaret sayan o kanunu yürürlükten kaldýrmadan sadece Topal Osman için bir istisnayý Devlet Bahçeli vicdanýna nasýl sýðdýrabilecektir?
*
Bugün Ýsmet Ýnönü'yü de sevmeyen niceleri vardýr, ama, hakkýnda bir koruma kanunu olmadýðý halde, kimse ona hakaret etmemekte ve sadece uygulamalarýný beðenmediklerini söylemektedirler. Normal bir insan gibi anýlmak hakký, M. Kemal'e de verilmelidir. Ve açýktýr ki, o koruma kanunuyla asýl korunmak istenen, 85 sene öncelerde ölmüþ olan bir kiþi deðil; M. Kemal'i bir korkuluk gibi kullanýp onun adýna bir saltanat kurmuþ olan ve ondan geçinen darbeciler, mütegallibe sýnýfý ve derin devlet güçleridir.
