Konforu, belirlilik ve sýnýrlýlýðýn rahatlýðýný terk ederek geliriz dünyaya. Öyle ya ana rahminde geçirilen süre ömrümüzün en konforlu zamanlarýdýr o zaman sorsalar.
Bir nevi yas tutmadýr ilk aðlamanýn adý. Konforlu hayata veda ederiz; engellerle, sorumluluklarla, karmaþayla didiþmek için.
Kemiklerin güçlenmesi için anne sütüne, konuþmayý sökmek için kulak dolgunluðuna, ayakta kalabilmeyi öðrenmek için dayanaða ve alýþtýrmaya ihtiyaç duyarýz. Ve dahi bu ihtiyaç, öðrenmek zorunluluðunu da yanýnda tutar.
Aðlamak öðrenilesi deðildir. Konforlu hayata veda ediþ onun ortaya çýkmasý yeterlidir.
Her geçen zaman bir önceki zamanýn yasýyla yeni zamana taþýr bizi. Anne sütünden kesildiðimizde yas tutarýz kaybettiðimize, sonra mesrur oluruz adým atmayý öðrendiðimize.
Bütün sürurlarýmýz yeni kazançlarýmýz gibidir ama her kazanç bir öðrenmedir aslýnda. Her yeni öðrenme bir öncekinin yasýný da tutturur.
Kazanç-kayýp dengesi üzerinde örselene örselene konforla göbek baðýmýz kesilir.
Derin izler býrakan anlar da yüzeysel bir konfor vedasý da yas sebebimiz olabilir.
Bayramýn üçüncü günündeyiz. Baba ocaðýndayýz. Bir "tavýr ve duruþ adamý" olan babamýn hayata veda ediþi sonrasý ilk bayramýmýz.
Farklý þehirlerden gelerek toplandýk baba ocaðýnda. Dostlar Anadolu'da var olan bir gelenekten bahsettiler. Yakýnýný kaybeden kiþinin onsuz yaþayacaðý ilk bayramýn adý "kara bayram"mýþ.
Haftalýk bayramýmýz olan Cuma günü için kültür emperyalizmi planýnda serdedilen "kara" yakýþtýrmasýna benzer olsa da bir nebze, durumumuzun özel olduðunun görülmesi ihtimali itiraza engel oldu.
Yasýmýz yeniden küllendi.
Yasýmýz vardý, karaydý kabul ancak bir taraftan da bayramýmýz vardý.
Þahsiyetin verilecek en estetik pozdan tesirli olduðunu göstererek yaþayan, bu dünyaya çakýlý kalmadan, dünyalýðýn ve dünyanýn bir göbek baðý süresince yaþanabilecek konfordan ibaret olduðunu ispat edercesine yaþayarak giden babamýn küllenen yasýyla akýp giden bu bayram gerçekten kara bayram mý?
"Her ölüm erken ölümdür" diyen þaire mi "herkes ölecek yaþtadýr" diyen Tebriz'in dizelerine mi kulak verelim diye düþünürken Gazzemizden bir haber geldi.
Bayram ziyaretine giden Ýsmail Haniye'nin evlatlarý ve torunlarý terör devleti Ýsrail'in doymak bilmez vahþetinin göstergesi Müslüman katliamýnda þehadete kavuþtu!
Babam olmadan ilk bayramýmýz ya hani, iþte Haniye'nin gözlerinde ve duruþunda o bayramýn karalýðýný ararcasýna kilitlendim.
Hüzün ve öfkenin, acýnýn yaþatacaðý uyuþukluðun, keder ve çaresizliðin ruhunda oluþturabileceði yýkýmý bulmak istercesine kilitlendim.
Bayram onun için artýk bir anlam ifade ediyor muydu?
Ýsyan, inkâr, intikam hisleri güttüðü davaya engel miydi?
Hiçbirinin esamisi dahi yoktu.
Davasý hayatýnýn merkezine oturmuþtu.
Daha önce sarf ettiði "Canýmýz, kanýmýz, ailemiz ve sahip olduðumuz her þeyimiz feda olsun" sözlerinin vücut bulmuþ halini yaþýyordu.
Ailesinin öldüðüne yanmak yerine, "benden önce izzet sahibi oldular" diye gururlanan bir baba gördüm.
Adanmýþlýk, teslimiyet ve Ýslam'ýn izzetini gördüm.
Gazze halký gibi kendi ailesinin de Müslümanlarýn menarlarý olduklarý bilinciyle onurlu bir baba, bir lider gördüm.
Rabbine verdiði sözü tutan bir mümin gördüm.
Katil terör devleti Ýsrail'i yenmiþ muzaffer, kahraman bir savaþçý gördüm.
Ve ilk açýklamasý: "Bugüne kadar Ýsrail, 60 yakýnýmý þehit etti. Benim ailem Filistin halkýndan daha önemli deðil. Üç oðlumun ve bazý torunlarýmýn þehadetiyle bizlere bahþettiði bu þereften dolayý Allah'a þükrediyorum."
"Ýçinde yaþadýðý 'toplum'un 'maslahat'ýný, aidiyet duyduðu 'topluluk'unun 'menfaat'ine tercih etme iþini, ancak ve ancak, o toplumun 'anlam-deðer dünyasý'na mensubiyet duyan 'fazilet'li 'fert'ler baþarabilirler." diyor Ýhsan Fazlýoðlu.
Muhkem yüceliðe teslim olarak her olumsuzluk ve üzüntülere direnen, bu dünyanýn konfor yeri olmadýðýný bilerek, onun pençelerine yenilmeden bir hayat yaþayan, Mümin kimliðini, ümmet birliðini her þeyden önde tutan babamý düþündüm.
Bütün evlatlarý ölseydi muhtemelen o da Haniye gibi Peygamber muhaberesine uygunluðu gözeterek yasýný tutardý.
Ýsmail Haniye takýndýðý tavýrla biz Müslümanlara bir haber gönderdi.
Bu dünya ne bayram ne de karalar baðlama yeri.
