Hani sözlerin kifayetsiz kaldýðý anlar vardýr...
Hani kelimelerin yetersiz kaldýðý anlar vardýr...
Hani dillerin lal olduðu zamanlar vardýr...
Ýþte ülke olarak böyle bir hali yaþýyoruz.
Söylenecek her þey yetersiz...
Edilecek hiçbir söz acýlarý anlatmaya yetmez...
Yazýlacak hiçbir yazý olan biteni anlatamaz...
Geçmiþ olsun Türkiye'm...
Acýmýz çok büyük ve derin...
Millet olarak tek yürek olup depremzedelere ulaþmaya çalýþýyoruz.
Ýnþallah en kýsa zamanda bu büyük yükün altýndan kalkarýz/kalkacaðýz.
Hem devlet hem de millet olarak bunu yapacak gücümüz var. Türkiye, büyük ülke...
Yeter ki çýkar peþine düþmeyelim...
Yeter ki yaðma hesaplarý yapmayalým...
Yeter ki bu durumdan bile siyasal rant devþirmeye çalýþmayalým.
Yeter ki buradan sosyal medya malzemesi çýkarmaya çalýþmayalým.
Maddi ve fiziki olarak canhýraþ þekilde her þeyiyle seferber olup varýný yoðunu ortaya koyan insanlarýmýzý gördükçe gururlanýyoruz. Bizi bir nebze teselli eden bu kenetlenme karþýsýnda kaný bozuk, vicdansýz ahlaksýzlýklarý gördükçe de öfkeleniyoruz.
Karmakarýþýk duygular yaþýyoruz.
Ölümün apansýz geliþini, acizliðin biz insana ait olduðunu, insanýn insana her daim muhtaç olduðunu, zenginliðin, makamýn, mansýbýn deðersiz kaldýðýný iliklerimize kadar yaþayarak anlýyoruz. Üzerinde bulunduðumuz zeminin sabit durmasýný dahi temin edemezken o zeminden birkaç parçaya sahip olalým diye bir ömür saða sola koþturuyoruz.
Elbette hesaplarýn sorulacaðý gün de gelecek...
Þimdi az da olsa elimizden, dilimizden, gücümüzden, gelen ne varsa yapma vakti.
Yýkýlan binalarýn sorumlularýndan hesaplar elbette sorulacak.
Eksik býrakýlanlarýn hesabý elbette sorulacak.
Yüzüne tüküreceklerimiz elbette olacak.
Ama þimdi birlik olma zamaný.
Yaralarý sarmanýn, bir kiþi daha fazla kurtarmanýn zamaný.
Hem maddi hem de manevi yardýmlaþmanýn zamaný.
Parasý olanýn parasýyla, olmayanýn aklýyla, fikriyle, duasýyla destek vermesinin zamaný.
"Kim bir insanýn hayatýný kurtarýrsa bütün insanlýðý kurtarmýþ gibidir." diyor Yüce Yaratýcýmýz. Bir kiþi daha kurtarma telaþýyla çalýþan bütün ekiplerimizden, onlara yardým edenlerden Yüce Mevla'm razý olsun.
Üç gündür yaþananlar yürek yakýcý. Enkaz altýnda kalan insanlarýmýz kurtarýlmayý beklerken hepimiz caný aðzýnda bekleyiþ içindeyiz. Gidebilenlerimiz enkazý kaldýrmaya çalýþýyor, gidemeyenlerimiz ise ellerini duaya kaldýrýp Mevla'ya yakarýyor.
Dua dua yalvarmak bir nebze olsun çaresizliðimize su serper umuduyla ellerimizi semaya açalým. Aksi takdirde iþin içinden çýkmak mümkün deðil! Utanalým mý, yýrtýnalým mý, aðlayalým mý bilemiyorum! Ne yazmalýyým açýkçasý bilemiyorum, mecalim yok...
Þubat ayý zihinlerimizde hep soðuk kalacak... Hep yýkýk kalacak...
Sen aklýmýza mukayyet ol ya Rabb!
Allah'ým, büyüklüðün ve kudretin karþýsýnda ruhumuz ürperdi.
Yer ve gök þahidimizdir ki yoktur senden baþka korktuðumuz!
Ýnandýðýmýz, sýðýndýðýmýz baþka bir ilah yoktur, senden baþkasýna kýyam etmez ruhumuz!
Sen günahlarýmýzýn enkazýnda yere kapanan baþlarýmýzý secdende kabul et, sen o günahlarý, baþýmýzdan aþaðý yaðan karýn tertemiz sularýyla temizle ki tekrar kýyama durabilelim...
Sen, bizim günahlarýmýz sebebiyle günahsýzlara azap etmezsin, o günahsýzlarýn hürmetine bizi bu maddi ve manevi enkazdan kurtar...
Bir tek çiçeðin zerresini halk edemeyen acziyetimiz, bilir ki bir tek sahibi vardýr yerlerin ve göklerin.
Senin azametinin, kudretinin, rahmetinin, merhametinin eþi benzeri yoktur.
Rabbimiz sen terk etmedin ki hiç bizi!
Rabbimiz sen þefkatinle baðýþla bizi...
Allah'ým, bizi önümüzden, arkamýzdan, saðýmýzdan, solumuzdan ve üstümüzden gelecek kötülüklere karþý koru.
Altýmýzdan bir kötülük gelmesinden (yarýlýp içine düþmekten) senin azametine sýðýnýrýz...
