‘Komþuluk hukuku’ bizim kültürümüzde önemli bir yer tutar. ‘Komþu komþunun külüne muhtaçtýr’ ve zor günlerde ilk yardýma koþan komþudur. Dinimize göre de komþularýn birbiri üzerinde hakký vardýr.
Devletlerarasý iliþkilerde komþuluk ise duygu ve deðer endeksli olmaktan ziyade çýkar ve hesap endeksli oluyor.
Türkiye uluslararasý iliþkileri sadece ulusal çýkar üzerinden kurmuyor. Bosna’dan Pakistan’a, Azerbaycan’dan Katar’a kadar birçok ülkeyle iliþkilerimiz dostluk ve kardeþlik temelinde kurulmuþ durumda. Yani ‘duygu ve deðer’den azade olmaktan ziyade tam tersine bir kardeþlik muhtevasýna sahip.
Türkiye’ye sýnýrdaþ olan ülkelere de ‘komþu’ diyoruz. Komþu pozitif anlamlý, yakýnlýk ve özel iliþki ifade eden bir kavram.
Tarihi sorunlar yaþadýðýmýz komþularýmýzýn baþýna bir felaket ve afet geldiðinde acýyý yüreðimizde hissedip yardým elimizi uzatýyoruz.
Nitekim Yunanistan’ýn da zor zamanlarýnda yanýnda olmaya çalýþtýk.
Amma velakin Yunanistan’ýn tarihi yaralarý bir türlü kabuk tutmuyor. Bir rövanþ duygusu, bir intikam ateþi, bir dize getirme hevesi hiç sönmüyor.
Türkiye’de insanlarýn günlük yaþamýnda Yunanistan diye bir gündemi yoktur, Yunanlýlar ise Türkiye’de olup biten her þeyi yakýndan takip ederler, kendilerine yorarlar ve kuru havadan nem kaparlar.
Yunanistan’ýn bir tür Türkiye ‘takýntýsý’ olduðu, iç siyasetin bu takýntýya göre þekillendiði söylenebilir.
Türkiye hiçbir zaman Yunanistan’ýn haklarýna göz dikmemiþtir ama Yunanistan’ýn Ege’yi Yunan denizi yapma sevdasý bitmediði gibi, þimdi Akdeniz’deki karasularýmýza göz dikmiþ durumda. Küçücük bir ada üzerinden koskoca Anadolu’yu baskýlamaya çalýþýyor.
Yunanistan uluslararasý hukuka riayet etmiyor.
Yunanistan komþuluk haklarýný gözetmiyor.
Yunanistan müttefiklik iliþkilerine uygun hareket etmiyor.
Yunanistan tarihi münasebetlere saygý göstermiyor.
Yunanistan itidal ve saðduyuya yanaþmýyor.
Yunanistan karþýlýklý anlaþmalara uymuyor.
Açýkça bunun adý husumettir, hasmane tavýrdýr, düþmanca yaklaþýmdýr.
Türkiye Yunanistan’a aðzýnýn payýný da verebilir, boyunun ölçüsünü de gösterebilir.
Gerilimin ve tansiyonun yükselmesi Türkiye’de 1 þiddetinde Yunanistan’da 10 þiddetinde hissedilir. Bunun çarpmasý ise Türkiye’yi biraz, Yunanistan’ý çok fazla etkiler.
Sonuçta sýnýrdaþ olduðumuz bir ülkeyle istikbale bir husumet aktarýlmýþ, ülkelerin imkânlarý heba edilmiþ olur.
Yunanistan için mesele hukuksuzluklarla kazanýmlarýný arttýrma, uluslararasý baskýyla Türkiye’yi dize getirme meselesi.
Türkiye için ise mesele beka, siyasi baðýmsýzlýk ve egemenlik meselesi. Türkiye devleti de halký da böyle konularda hesabi davranmaz meseleyi varlýk yokluk meselesi olarak algýlar.
Kurtuluþ Savaþý’nda Yunanistan denize dökülürken Fransa da, diðer iþgal güçleri de hezimete uðratýldý. Yani ayný zamanda hepsi vatan topraklarýndan atýlýrken, ne Fransa ne baþka güçler Yunanistan’a yardým edemedi.
Bugün Fransa baþka hesaplar üzerinden Yunanistan’ý sahaya sürüyor. Peki, yarýn iþler kýzýþtýðýnda ne olacak?
Fransa mý yardýma koþacak, AB mi, Birleþik Arap Emirlikleri mi?
BAE ruhunu þeytana satan adam misali batýlý güçlerle karanlýk angajmanlara giriyor. Petrol gelirlerinin kendisini bir devlet, askeri imkânlarýný bir ordu yapar sanýyor.
Uzaktaki yalancý dostlarla, coðrafi kaderinizde olan komþularýnýz bir deðildir.
Yunanistan ‘komþuluk hukukuna’ riayet etmelidir. Uluslararasý hukuk ve karþýlýklý anlaþmalar bunu keyfi bir tercih olmaktan çoktan çýkarmýþtýr. Hukuka uymayanlar neticelerini sadece bugün yaþamak zorunda kalmazlar, gelecek kuþaklarý da bunun olumsuz sonuçlarýna katlanmak durumunda kalýrlar.
