Bazen musibetler hasýmlar arasýnda bile yakýnlaþmaya vesile olabiliyor. Deprem, sel ve yangýn gibi felaketlerde hasým devletlerin bile yardýmlaþtýðýný görürüz. Gerginlik bitiyor dayanýþma baþlýyor.
Ýnsanlar için de öyle olduðunu en son Baþkan Erdoðan'ýn Kovid-19'a yakalanmasý sonrasýnda görmüþ olduk.
Etmedik hakareti bile býrakmayan muhaliflerinin geçmiþ olsun dilekleri ve acil þifa temennileri siyasi gerilimi birden bire düþürüverdi.
Baþkan Erdoðan'ýn da en þedit muhaliflerine bile nezaketle teþekkür etmesi de uzun zamandan beri toplumun hasret kaldýðý siyasi olgunluðun tezahürüydü.
Siyasi muhalefet, millete daha iyi hizmeti sunma rekabetinin ötesine geçmemelidir.
Maalesef bizdeki siyasetin dili rekabet deðil adavete (düþmanlýk) dönüþmüþ durumda.
Liderlerin dili, üslubu ötekini kazanmaktan ziyade ötekileþtirmeyi körükleyen sertlikte cereyan ediyor.
Hem kutuplaþmadan þikâyet ediliyor hem de kullanýlan dil kutuplaþmayý körüklüyor.
Sertleþen siyasi üslubun Kovid-19 sayesinde birden bire nezakete dönüþmesini fýrsata çevirsek diyorum.
Üsluptaki sertlik inanýn ne iktidara ne de muhalefete fayda saðlýyor tam tersine her iki cenaha da zarar veriyor.
Ýþte tam da nezaketin hâkim olduðu bu noktada, siyasiler bir centilmenlik anlaþmasý yapsalar diyorum.
Kýrýcý, aþaðýlayýcý ifadelerden, küfürlerden ve asýlsýz iddialardan uzak durmaya söz verseler. Fikir, plan, proje bazýnda konuþmayý ve rekabeti esas alsalar.
Ýnanýn her iki taraf, hem liderler düzeyinde hem mensuplarý düzeyinde memnun kalacaklar hem de toplum rahatlayacaktýr.
Her ne kadar sertlik yanlýsý taraftarlar bulunsa da millet siyasetteki bu gerginliði sevmiyor.
Siyaset gönül kazanma iþidir. Baþka partiye oy verenin oyunu da alma hüneridir. Siyasetçinin malzemesi de sunacaðý çözüm çareleri ve tatlý dili gülen yüzüdür.
Somurtarak baðýrarak hakaret ederek yapýlan siyaset kazanan siyaset deðildir. Kaybeden siyasettir.
Çaðrým hem iktidara hem de muhalefetedir.
Lakin asýl çaðrýyý da iktidara yapýyorum. Çünkü iktidarýn sadece yurt içinde deðil gönül coðrafyamýzdaki milyonlarca insanýn gönlüne girmiþ sevgisini kazanmýþ dualarýna muhatap bir lideri var.
Onlarýn dualarýnýn yanýnda sosyal medyadaki kendini bilmezlerin densizlikleri bir hiçtir.
Bangladeþ'ten Afrika içlerine kadar ekranlara yansýyan toplu dua görüntüleri baþkanýn dünyaya ektiði sevgi tohumlarýnýn yeþermesidir.
Günümüz dünyasýnda böylesi yaygýn ve coþkulu sevgiye mazhar bir baþka siyasi lider hatýrlamýyorum ben.
Ýktidar mensuplarý bunun kýymetini bilmeli, iktidarýnýn devamý için öncelikle, milletin eleþtirdiði tavýr ve alýþkanlýklardan vazgeçmeli, tatlý dilli, güler yüzlü, kolaylaþtýran, zorlaþtýrmayan, sevdiren nefret ettirmeyen samimi ve örnek insanlar olmalýdýrlar.
Atalar 'Keskin sirke küpüne zarar' diye boþuna söylememiþler!
