9 Eylül 1993'te Arafat, Ýzak Rabin'e gönderdiði mektupta; Filistin Kurtuluþ Örgütü (FKÖ)'nün
Ýsrail'i tanýdýðýný, Birleþmiþ Milletler (BM) Güvenlik Konseyinin 242 ve 338 sayýlý kararlarýný kabul ettiðini ilân etmiþ; Filistin Anayasasý'ndaki Ýsrail'in varlýðýný reddeden maddelerin geçersiz olduðunu ve düzenlemeler yapýlacaðýný belirtmiþtir. Ýsrail de FKÖ'yü barýþ görüþmelerinde Filistinlilerin temsilcisi olarak tanýyacaktý.
13 Eylül 1993'te Ýsrail ve Filistin bir Ülkeler Deklarasyonu (Declaration of Principles-DOP) yayýnlamýþlardýr. Taraflar anlaþma ile Gazze ve Þeria'daki Filistin yönetimini, Batý Þeria'daki Filistinlilerin yetkilendirilmesini, Filistin Konseyi'nin seçimlerin yapýlmasý ve yönetime baþlamasýný, geniþ ekonomik iþ birliði yapýlmasýný kabul etmiþlerdir. Ülkeler Deklarasyonu, sonuç üretmekten ziyade sonuç için çerçeve oluþturulmasý açýsýndan önemlidir. 14 Eylül 1993'te, Ýsrail ve Ürdün Washington'da Ortak Ajanda üzerinde anlaþmýþlardýr. Daha sonra ekim ayýnda Washington'da bir araya gelen baðýþçý ülkeler, Filistinlilere 2,1 milyar dolar yardým sözü vermiþtir.
Diðer taraftan, bu ivmeyle baþlatýlan Oslo Barýþ Süreci'nde ilk uygulanma tarihi olan aralýk ayýnda yapýlmasý gerekenler gerçekleþtirilmemiþtir. 1994 yýlýnda ABD Baþkaný Clinton'ýn Cenevre'de Esad'la görüþmesinde Esad Ýsrail'le "normal, barýþçý" iliþkiler için hazýr olduðunu belirtmesi, Orta Doðu Barýþ Süreci'nde önemli mihenk taþlarýndan biridir. Diðer taraftan Ýsrailli yerleþimci Baruch Goldstein'ýn El Halil'de 29 Filistinliyi öldürmesi görüþmelerin durmasýna neden olmuþtur.
Ülkeler Bildirgesi'nin imzalanmasýndan kýsa bir süre sonra, ara anlaþmanýn uygulamaya konulmasýna iliþkin olarak Ýsrail ve FKÖ heyetleri arasýnda görüþmeler baþlatýlmýþ ve bu süreç üç aþamada gerçekleþtirilmiþtir: Gazze-Eriha Anlaþmasý, 4 Mayýs 1994, Yetkilerin ve Sorumluluklarýn Devir Hazýrlýðý Anlaþmasý, 29 Aðustos 1994, Batý Þeria ve Gazze Þeridi Ara Anlaþmasý 28 Eylül 1995. 4 Mayýs 1994'te Kahire'de imzalanan Gazze-Eriha Anlaþmasý, Ýsrail'in Batý Þeria ve Gazze'de yaþayan Filistinlilere özerklik verilmesini tanýdýðý, Ýsrailliler ile Filistinliler arasýnda imzalanan ilk anlaþmadýr. Gazze-Eriha Anlaþmasý güvenlik düzenlemeleri, sivil iĢler, hukukî konular ve ekonomik iliþkiler konularýna yöneliktir. Anlaþmada, Ýsrail askerî güçlerinin Gazze ve Eriha'dan geri çekilmesi, Ýsrail Sivil Yönetiminden Filistin Ýdaresine yetki transferini, söz konusu Ýdarenin yargý ve yasama yetkilerinin, bir Filistin emniyet gücünün ve Ýsrail ile Filistin Ýdaresi arasýndaki iliþkilerin kabulüne dâir düzenlemeler yer alýyordu.
24 Mayýs 1994'te de Ýsrail ve Suriye ABD destekli askerî görüþmeler için þartlarý açýkladýlar. 29 Aðustos 1994 tarihinde Ýsrail ile Filistinliler arasýnda imzalanan Yetkilerin ve Sorumluluklarýn Devir Hazýrlýðý Anlaþmasý, Ülkeler Bildirgesi'nin sonraki aþamasýný (erken yetkilendirme) yürürlüðe koyuyordu. Buna göre, Eðitim ve Kültür (29 Aðustos 1994 tarihinde gerçekleþti), Sosyal Refah (13-14 1994 tarihlerinde gerçekleþti), Turizm (13-14 1994 tarihlerinde gerçekleþti), saðlýk (1 Aralýk 1994 tarihinde gerçekleþti) ve vergilendirme (1 Aralýk 1994 tarihinde gerçekleþti) alanlarýnda yetkilerin Filistin Ýdaresine devredilmesini öngörmekteydi.
26 Ekim 1994'te Ýsrail ve Ürdün arasýnda barýþ anlaþmasýnýn imzalanmasýndan sonra ocak sonunda Arap dünyasý, Ýsrail, Avrupa ve ABD liderleri Orta Doðu'da ekonomik iþ birliði konulu Kazablanka Zirvesi'nde bir araya geldiler ve 1997'ye kadar her yýl düzenli olarak bu Zirve gerçekleþtirildi. 1995 yýlýnda ABD Senatosu'nda Barýþ Anlaþmasý Ýzleme Grubu kurularak süreç yakýn takibe alýnmýþ; Orta Doðu Barýþý Kolaylaþtýrma Kanunu daha sert tedbirlerle yenilenmiþti.
